Kurucu Cumhurbaşkanımız Rauf Denktaş’ı dün son yolculuğuna uğurladık. Cenaze törenine on binler akın etti… İnönü İnönü olalı böyle bir kalabalığı bir arada görmedi. Denktaş’ın ne çok seveni olduğunu dünya gördü. O’nun da en çok istediği şeydi Türk askerleri ve halkının arasında son yolculuğuna uğurlanması, öyle de oldu. Türk askeri ve halkı son anında bile yalnız bırakmadı O’nu… Gözyaşları sel oldu aktı… Beş yaşındaki çocuk da anlattı O’nun ne büyük bir lider olduğunu 70 yaşındaki teyze de söyledi yaptığı büyük icraatları… Kilometrelerce uzaktan insanlar, Denktaş’ı son anında yalnız bırakmamak için kalktı geldi KKTC’ye.

Öyle ya O’nun ne büyük bir lider olduğunu bilmeyen mi var. Halkı için neler yaptığını anlatmayan mı var. Denktaş’ın cenazesi geçerken yağmur yağdı ve biranda yağmur yerini gökkuşağına bıraktı… Işıklar içinde geçti, ömrünü verdiği Sarayönü’nden. Gökyüzü dahi ödedi O’na olan vefasını… O bile unutmadı Büyük Lideri…

Yediden yetmişe herkes 6 saat boyunca naşın başından ayrılmadı. Dünkü soğuk havaya rağmen kimse üşümedi kimse sıkılmadı… Çünkü O halkını hiç korumasız ve yalnız bırakmadı. Halkı da aynı vefayı göstererek O’nu son anına kadar yalnız bırakmadı. İndirmediler omuzlarından… Dünya, liderimize olan sevgi karşısında eminiz gıptayla baktı. Herkes O’nu kıskandı dün… Denktaş en büyük mirasını kendisi de gördü aslında. Türk halkı birlik olup kenetlendi… Hepsinin gözünden damladı yaş. Hepsi aynı anda attı elindeki çiçeği… Hepsinin ağzında aynı kelime ‘Büyük bir Liderdi, halkını çok sevdi ve her zaman korudu. O’nun söyledikleridir doğrularımız’… Sayın Denktaş’ın da istediği buydu. Halkının kenetlenmesi. İşte bu yüzdendir Denktaş Baba, sen rahat uyu… Bu ülke çocukları senin yaktığın meşaleyi söndürmeyecektir. Senin doğrularından sapmadan ilerleyecektir bu ülke insanı… İnönü caddesi haykıracak senin ne çok sevenin olduğunu…