HARİD FEDAİ
Onunla ne zaman tanıştığımı uzun uzadıya düşünmeme gerek yok. Hani yaşamınızda milatlar vardır ve siz onları asla unutmazsınız…
Yıl 1997… Aylardan nisan… Atatürk Kültür Merkezinde bir resim sergisi… O yıllarda Yakın Doğu Kolejinde öğretmenlik yapıyorum. Durmadan şiirler, yazılar yazıyorum. Alabildiğine üretken yıllarım ama bir türlü kitaplaştırma cesaretim yok.
Sergide rahmetli Şinasi TEKMAN hocamla karşılaşıyoruz. Maarif Koleji’nde görevliyken okul müdürümüzdü. Aydınlık yüzlü, babacan ama otoriter bir müdür… Sergide karşılaştığımızda, neler yaptığımı soruyor.
Aslına bakarsanız, gazete köşe yazarlığına başlamam da onun sayesinde olmuştu. Yine bir başka sergide beni Sevilay SADIKOĞLU ile de tanıştıran oydu. Yazılarımın fevkalade olduğunu anlatıp benim KIBRIS gazetesinde köşe yazarlığına başlamama vesile olmuştu. Yaşamda hangi kapıları size kimler açar, bilinmez. Sadece o anı değerlendirmeniz çok önemli… Sevilay Hanıma da yıllar sonra bir kez daha teşekkür etmeliyim. Bana böyle bir fırsat tanıdığı için… İlk yazım YAŞAMA SEVİNCİ isimli köşemde “ MERHABALARIN BORCU” 30 Mart 1997 tarihini taşıyor ve 3. Kitabım “ Biraz Mutluluk Alır mısınız?” ın ilk sayfalarında yer alıyor yıllar sonra… (yıl 1999)
Şinasi Hocam, Kıbrıs gazetesindeki yazılarımı keyifle okuduğunu ama şiirlerimi ne yaptığımı soruyor. Onları hala bir yerlerde yazmadığımı öğrenince üzülüyor. Şiirlerini benim sanat galerimde sergilersin, değişik olur, diyor. Ardından da, “Gel seni biriyle tanıştıracağım. Bu konuda üstat odur. ” diyerek, beni çok uzun boylu, haza beyefendi, çok kibar birine takdim ediyor. Türkçeyi çok düzgün konuşan Harid FEDAİ…
Ayaküstü uzunca bir sohbet gerçekleştiriyoruz. Bir deli cesareti, ona şiirlerimden söz ediyorum. Şayet kabul ederlerse şiir dosyamı vermek istiyorum. Bence biraz da Şinasi Beyden dolayı, olur, diyor.
Düşünün hiç tanımadığı, neyi, nasıl yazdığını bilmediği birisinden böyle bir teklifi kabul ediyor. Ertesi gün, hemen dosyayı tarifi üzerine Köşklüçiftlik’teki apartmanın 5. Katına götürüyorum. Nefes nefese kalıyorum; hem pek çok merdiven hem de heyecan… Kalbim küt küt atıyor.
Aradan birkaç gün geçiyor. O mu beni, ben mi onu arıyoruz, hatırlamıyorum, kahve içilen bir yerde buluşuyoruz. Şiirlerimi çok beğenmiş. Bir şiir üzerinde ne kadar çalıştığımı soruyor. Eğitimimi, kaç yıldır yazdığımı, hayatımı… “Bu renkliliğin nerden geldiğini anladım… Atalarınız tam bir mozaik… Geniş coğrafyalardan gelenler çok donanımlı oluyor. Ne kadar çok insan tanırsanız, o kadar zenginleşiyorsunuz…” diyor. Elbette okuma tutkumu ve öğrenme zevkimi de anlatıyorum.
Daha sonra ne zaman karşılaşsak, sözümüz sohbetimiz şiir üzerine oluyor. O, şiiri oya gibi işlemeli insan, diyor. Her sözcük üzerinde günlerce düşünmeli… Ben de yıllar sonra “ sözcüklerin kuyumcusu olmak” diye tanımlıyorum, şiir yazmayı…
Ne zaman aklıma düşse Harid Bey,, onu “Sevda Zamanı” şiiriyle anımsarım. Ben o şiirine İpek Hanım,derim hep… İçinde İpek Hanım anlatılır çünkü… Bir sevda ancak bu kadar ince anlatılabilir de ondan…
HAZIRLIKLAR…
Hemen çalışmalara başlıyoruz. İlk işimiz TEKMAN SANAT GALERİSİ’nde sergi açmak… Şinasi Bey, fikir babası zaten, oluru veriyor. Onun ağaç figürleri arasına duvarlardaki boşluklara yerleştireceğiz şiirleri… Sanata gönül veren insan farklı oluyor gerçekten. Daha sonraki yıllarda her şiir buluşmasında, galeride sıcak elma şarabı ikram ediyor bize… Yanında başka ikramlarla… Hele de hava soğuksa… Bir başka şölen oluyor bu toplantılar… Herkes yeni şiirlerini okuyor, paylaşıyor… O günleri yaşayanlar bunları çok iyi anımsarlar… Kocaman gönlünü açarak paylaşan insan şimdi KUBBEDE HOŞ BİR SADA…
Ben de Yakın Doğu Üniversitesindeki sevgili arkadaşım, dostum, hocam Dekan Bülent YORULMAZ’la görüşüyorum. Her şiiri, kendi elleriyle tek tek bilgisayarda yazıp A 3 kağıdına yerleştiriyor. Ardından beyaz kartonlara yapıştırılıyor. O kadar hızlı çalışıyoruz ki!
Elbette davetiye de hazırlıyoruz, gazetelerde sanat köşelerinde ve radyoda duyurular yapılıyor. Acemiyim ama yol gösterenim çoook… Bir de ben yılmıyorum, her öneriyi dikkate alıyorum.
ŞİNASİ TEKMAN SANAT GALERİSİ…
2 Mayıs 1997… Akşamüstü… Kaldırımlar bahar yağmuru sonrası ıslak… Havada mis gibi toprak kokusu var. Kıbrıs’a özgü tüm ağaçlar ve çiçekler açmış. Aslında benim gönlümdeki mutluluk çiçekleri açmış…
Galerinin kapısında davetime gelen arkadaşlarım, dostlarım, basın, her okuldan öğretmen arkadaşlarım, üniversiteden hocalar ve sanatçılar var. Bu kadar kalabalıkta Şinasi ve Harid Beylerin de katkısı çok büyük… Çevreleri çok geniş… Onların davetleri elbette çok etkili olmuş. Doğal olarak Açılış konuşması Harid FEDAİ’den…
Sayın FEDAİ, araştırmacı- yazar kimliği ile bilgilendiriyor gelenleri… İlk kez bir şiir sergisi açıldığını anlatıyor. Çok yıllar önce bir hanım şiirleriyle resimlerini bir araya getirerek bir sergi açmış; ancak benimki sadece şiirlerden oluştuğu için bir ilk…
Çok heyecanlıyım. İçim içime sığmıyor. Bakıyorum çiçek gönderenler, buketlerle gelenler var. Mutluluktan havalara uçuyorum. Olumlu sözler, övgüler alıyorum. Bir de kasete okuduğum kendi sesimden şiirler içerinin atmosferini daha bir güzelleştiriyor. Sergi bir hafta açık kalıyor.
ŞİİR SERGİLERİNE DEVAM…
Bu heyecan, bu coşku yarım kalmamalı… Girne DOME HOTEL’İN sergi salonunda 26 Mayıs 1997 de ikinci sergimi açıyorum. Tanımayanlardan da son derece güzel sözler, yüreklendirici yorumlar geliyor. Masaya koyduğum deftere inanılmaz güzel sözler yazılıyor.
Sıra Mağusa’da… DOĞU AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ’nde… 5 Haziran 1997… Sergimi o yıllarda rektör yardımcısı Mehmet ALTINAY açıyor. Yılların dostluğu ilk adımı orada buluyor ve tüm aile ile sağlam bir dostluk sürüyor bu güne kadar…
Aynı yıl, bu şiirler kitaplaşıp FARKLISINIZ adıyla okuyucuya ulaşıyor. İmza günüm çok ses getiriyor. Sergilerde olduğu gibi art arda tv. ve radyo programlarıyla ben gündemdeyim artık... İnanamıyorum…
Bugün bulunduğum konuma bakınca çok emek verdiğimi, çok çalıştığımı ve bunu hak ettiğimi düşünüyorum. Hiçbir şey didinip uğraşmadan önünüze gelmiyor. Güzellikler ve başarı, onun için uğraşana koşarak geliyor.
Sonraki zamanlarda Harid Bey, her zaman sağlam dostluğu ile yanımda. Akıl danıştığım, etkinliklerde, şiir akşamlarında, sergilerde buluştuğum; çalışmalarıyla bende hep hayranlık uyandıran, çalışkan insan…
Yaşamımıza değer katanları unutmamalıyız. Ben bir kez daha, sayın HARİD FEDAİ’ye gönülden teşekkür ediyor; sağlıklı ve üretken bir ömür diliyorum.
ŞİİRLERİNDEN…
Temmuz Güzellemesi
Havalimanına sığmaz olurum
Salınarak sökün ettiğin an
Ağzıma gelir yüreğim
Bilesin.
Dizeler divana durur belleğimde
Hoş geldin demek için sana
Gülücükler taşar yanaklarından
Dizlerim tutmaz olur.
Sonra… Başlarsın konuşmaya
Dilimin güzelliği sendedir
Sana yangınlığım biraz da bundan…
Salamis denizinin anlatacakları varmış
Osmanlı’dan, Venedik’ten, Lüsignan’dan
Bizans’tan, Roma’dan, Eski Yunan’dan
Dalgaları haberci gönderir durur
Kumsala yayılıp geri dönerler
Efsane artığı ak köpüklerle
Sen yokken, sahil yoktur, dünya yoktur…
Desdemona yollarını gözlemekte nicedir
Biliyordur, Akdeniz masallarını seversin sen
Döner, bana anlatırsın
Yıldız boyu… Şafak sökene değin
Ellrim iki örgülü saçlarına uzalı
İki ebru gülümserken yanaklarında
Yıldız boyu… Şafak sökene değin
Pakistan Geceleri baygınlığında…
(Koza, 1997)
ÖZGEÇMİŞ:
1930 yılında Lefke’de doğdu. Lefkoşa’daki Lise öğreniminden sonra (1948-49), Karadağ-Lefke bölgesindekiKıbrıs Maden Şirketi’nde (CMC)teknik ressam yardımcılığı (1949-51) yaptı, Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’nün Türkçe Bölümü’nü bitirdi (1951-53). Baf Türk Koleji’nde öğretmen ve Yurt Müdürü olarak çalıştı (1953-56). Hükümetin açtığı sınavı kazanarak İstanbul üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu (1956-1960). Kıbrıs Eğitim Dairesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı Müfettişliği, yanı sıra Türk Öğretmen Koleji’nde öğretmenlik yaptı (1960-63). İzinli olarak Kıbrıs Cumhuriyeti Radyo Televizyon Kurumu’nda (KRYK) şubat 1963 de başladığı Radyo Türkçe Program Bölümü Müdür Yardımcılığı görevini toplumlararası olayların başladığı 1963 Aralık ayına değin sürdürdü. 1964-68 Lefke Sancak Radyosu Müdürlüğü, 1969-71 Bayrak Radyosu Program Amirliği ve 1972-83 İdari İşler Müdür Yardımcılığı mevkilerinde bulundu. Bayrak Televizyonu’nun kuruluş sürecinde (Eylül-Temmuz 1976) görevine ek olarak bu birimin müdürlük görevini de üstlendi. Bayrak Radyo-TV Kurumu’ndaki görevini tamamlayarak Kamu Hizmeti Komisyonu Dairesi’nde bir süre (1983-88) çalıştıktan sonra üst-kademe yöneticiliğinden emekliye ayrıldı. Hâlen Doğu Akdeniz Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğretim görevlisi ve bu üniversitenin Kıbrıs Araştırma Merkezi üyesidir.
Harid Fedai, özellikle Kıbrıs Türk Kültürü üzerine yaptığı araştırmaları ve şiirleriyle tanınmaktadır. 1985’den bu yana Kıbrıs, Türkiye ve başka ülkelerde ulusal ve uluslar arası birçok kongre ve toplantılara katılarak bildiriler sunmuş; gerek Kıbrıs, gerekse Türkiye’de araştırma-inceleme yazıları yayımlanmıştır. Kitapların çoğu KKTC Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı yayınları arasında çıkmış bulunuyor. Şiirlerinden seçkin bir demeti Koza (1997) adlı kitapta toplamıştır; ancak Ahmet Peykan takma adıyla yayımladığı taşlama/mizah şiirleri henüz kitaplaşmış değildir. Türk Bankası Kültür-Sanat Ödülü’nü (Haşmet Gürkan’la birlikte) Şubat 1987, İstanbul Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırma ve Uygulama Merkezi Bilim Ödülü’nü ise Ekim 1998’de almıştır. Türk Dil Kurumu’nun Haberleşme Üyesi’dir.
Evli ve iki çocuk babası olup halen Lefkoşa’da yaşamaktadır.
