Canlıları çift çift yaratmış Mevla,
Yalınız bir hayat sürülmez imiş
Muhabbet üstüne kurulmuş dünya
Sevgisiz bir yere varılmaz imiş.
“İki kapılı bir han” olan şu dünyada,bir kapıdan bir kapıya giderken bize yol arkadaşı,dert ortağı,can yoldaşı olan kadınlarımız,acı tatlı hatıralarla dolu bir ömrü paylaştığımız fedakar,cefakar insanlardır.Anadolu’da bir tabir vardır “bir elmanın öteki yarısı” derler. Onlar bizim ömrümüzün öteki yarısıdırlar. Allah, Kur’an-ı Kerimde,”Biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık” buyuruyor.Demek ki kadın ve erkek birbirini tamamlayan iki unsur olarak hayatta hep birlikte düşünülmesi gerekiyor.
Kadın annedir, eştir, sevgilidir, kardeştir, arkadaştır, vel hasılı hayatı birlikte paylaştığımız insandır. İnsan olarak hayatta bazı hedeflerimiz vardır. Bu hedefleri gerçekleştirmek için sahip olmamız gereken en temel ihtiyaçlarımızın başında bir aile gelir.Yaratılışımız gereği hep birilerine ihtiyaç duyarız. Yalnız yaşamak,imkansız denecek derecede zordur.”Yalnızlık Allah’a mahsustur” derler. Kur’an-ı Kerim’de, “İçinizden kendileriyle huzura kavuşacağınız eşler yaratıp, aranızda sevgi ve rahmet var etmesi, Allah’ın varlığının belgelerindendir. Bunlarda düşünen bir toplum için dersler vardır”.buyuruluyor.O halde kadınlarımıza karşı tutumumuz nedir, ne olmalıdır sorusunu kendimize yönelttiğimizde,çok mühim cevaplar bizi bekliyor.
Her şeyden önce,adaletli olmamız en başta gelmek üzere hoş görülü, anlayışlı,müşfik,saygılı ,sevgi dolu sadakatli vefalı olmamız gerekir. Anne olarak düşündüğümüzde,bizi ,bin türlü zahmetle dünyaya getiren, geceler boyu uykusuz,yorgun; aylar yıllar süren mücadeleler sonunda hayata hazırlayan,yemesinden, içmesinden, sıhhatinden, istirahatinden fedakarlık ederek, bizimle ağlayıp bizimle gülen,bizim için canından can bölen annelerimiz… Şiirdeki ifadesiyle,
Sevgiye adanmış ömrün her anı
Aylarca taşıdın canda bu canı
Sinende yaz ettin karı boranı
Ne yükler kaldırdı bellerin ana…
İşte annelerimiz, hepimizin baş tacı…Peygamber efendimiz “Cennet annelerin ayakları altındadır”buyuruyor ya işte bu.”Hayatta en çok kime iyilikte bulunayım”diye soran sahabeye üç defa” annen”, dördüncüde” babandır.”buyuruyor.Demek ki annelerimiz bu kadar önemli.
Eş olarak kadını düşündüğümüzde,varlıkta darlıkta,sevinçte tasada acı tatlı bir ömrü bizimle paylaşmak üzere kavilleştiğimiz,neslimizin devamına vesile olacak ,gönlümüzün huzuru, can yoldaşımız, hayat arkadaşımız sevdiğimiz kısacası hayatımızın her anında bizimle beraber, birlikte sevinip birlikte üzüldüğümüz,birlikte hayaller kurduğumuz,gerçekleştirmek için de birlikte mücadele ettiğimiz can yoldaşımız,hayat arkadaşımızdır onlar.Peygamber efendimiz,onlara karşı iyi davranmamızı istiyor.”Sizin en hayırlınız,eşlerine karşı iyi davranandır”buyuruyor.”Eşlerinize buğuz etmeyin,sevmediğiniz yönleri var sa da sevdiğiniz yönleri de vardır.”diyerek anlayışlı olmamızı tavsiye ediyor.”Eşleriniz size Allah’ın emanetidir.” Diyerek emanete ihtimam göstermemizi hatırlatıyor.”Dünyada sahip olunabilecek en kıymetli varlıklar arasında, ahiret hususunda kendisine yardımcı olabilecek bir eşi zikrediyor.Demem odur ki kadın erkek bu hayatı birlikte yaşıyoruz. Asıl olan herkes konumunda üzerine düşeni yaparsa hayat paha biçilmez dir.Bazı ihmallerin istismarın var olduğu bir yerde ne huzur kalır ne mutluluk.Öyle ise bize düşen, sevgi ve hoş görüyü öncelemek,sabrı ve anlayışı hayat felsefesi yapabilmektir.
Günümüzün problemlerinden biri de kadınlara karşı şiddet olaylarıdır.Hiç bir zaman tasvip edilmeyecek bir davranış
olarak şiddet,asla hayatımıza girmemeli…Ne kadına ne de başka bir insana, hatta hiçbir canlıya şiddet uygulanmamalı.Şiddet hiçbir sorunu halletmez.Bir zamanlar şöyle bir söz okumuştum çok latif,çok hoşuma gitmişti…
“unutma ki hiçbir kalbe kapısı kırılarak girilemez”.Baştan beri anlatmaya çalıştığım, işin özü sevgi ve anlayıştır.Kadınlarımız,belirli günlerde değil her zaman hatırlanmaya layıktırlar.Hayat sevgiyle güzeldir.Muhabbetle yenen yavan ekmek ,can sıkıntısıyla yenen baldan daha tatlıdır.Gönlünüz muhabbet,yuvanız huzur dolsun,günleriniz bahar neşesiyle geçsin.Konumuzu özetleyen bir kadın destanıyla bitirelim.


BİR KADIN DESTANI

Sana günler tayin etmiş birisi
Bilirim günlere sığmazsın kadın
Hakk’ın eserisin laftır gerisi
Anlatsam dünlere sığmazsın kadın

Bir insansın, insanlığa anasın
Cephede kahraman gölde sunasın
Kilimlerde desen sözde manasın
Saraya hanlara sığmazsın kadın

Mecnun’u peşinden gezdiren sensin
Kerem’i kül edip tozduran sensin
Ferhat’a dağları kazdıran sensin
Ateşsin canlara sığmazsın kadın

En son Peygamber’in ilk ümmetisin
Bu yüce davanın ilk şehidisin
Sen bize Mevla’nın emanetisin
Anlamsız şanlara sığmazsın kadın

Aşık Garip Hakkı böyle bir ozan
Yari bulmak bahar,yitirmek hazan
Her canı çift yazmış ezelde yazan
Dile destanlara sığmazsın kadın