Hayatım boyunca hiçbir babalar gününü sevmedim! Ve çocukluğum Babalar Günü’nde evde oturup cama bile çıkmayarak geçti. Çünkü arkadaşlarımın “babana hediye ne aldın” sorularına gözlerim dolu dolu “öldü benim babam” cevabını vermek küçücük bedenime oldukça ağır geliyordu.
Her okul çıkışına gelen babayı gördüğümde koşa koşa okul servisine atlar, eve gidene kadar ağlardım. Hiçbir baba gözümün önünde çocuğunu sevmesin isterdim. Hele “baban ne iş yapıyor” sorusu yok mu! Allahım deli olurdum o soruya! İlk zamanlar utanırdım babamın öldüğünü söylemeye, kafamdan meslek uydururdum. Bir gün polis olurdu babam, bir gün doktor, bir gün öğretmen…
Bugün de Babalar Günü… Bakıyorum da çocukluğumdan bu yana hiç değişmedi bugün ile ilgili hislerim… Hala nefret ediyorum bu günden. Hala yüreğimde bir şeyler kanıyor bugünlerde. Bir an önce saat gece 12’yi geçsin de bitsin istiyorum. Benim gibi hisseden birçok kişi de yok değildir elbette.
Babam gittikten sonra her şeyi gittiği şekliyle bıraktım, onunlayken yaptığım hiçbir şeyi onsuz yapmak istemedim. Onunla oynadığım oyuncaklarımı kenara attım elimi sürmedim. Küstüm, gelip benimle oynamıyor diye. En son 18 yıl önce elma şekeri yemiştim... O yıllarda yokuş aşağı olan bir evde otururduk. Yokuşun yukarısında mahallenin bakkalı vardı. Babam her gün, küçücük ellerimden tutarak beni o bakkala götürür, elma şekeri alırdı. Ben yol boyu yine babamın ellerinden tutarak yol boyunca o elma şekerini yerdim. Ömrümün en uzun yoluydu o yol, en güzel yolu…. 18 yıl önce babam ellerimi bırakıp cennete gitti, sonra bir daha elma şekeri yemedim. Yıllarca dönmesini bekledim, yeniden yiyebilmek için. Sonra bir daha dönmeyeceğini anladım, o zaman da yemeye midem almadı, canım istemedi...
Babalar Günü’nde size samimiyetsizce “ah ne güzel bugün babalar günü, çiçekler açsın, çocuklar babalarına koşsun” sözlerini sarfedemedim. Her zamanki gibi sizlerle yüreğimi paylaşmak istedim. Ama yine de adettendir, tüm babaların bu özel gününü kutlarım, özellikle evlatlarıyla birlikte, diz dize kocaman mutlu bir ömür dilerim…
Ben de buradan ileteyim, elbet duyar bir yerlerden; “Babalar günün kutlu olsun baba”….