Dünyamız için için yanan yanardağına dönüştü. Her an patlama noktasında. Suriye'de yaşananlar ve bunu tetikleyenler sevgiden yoksun zavallı insanlar Amerika'ya gelen Obama bizleri bir dönem sevindirmişti. Şimdi ne yazık ki Amerika aynı Amerika ve dünyanın lideri... nerede bir kaynak bir bereket var ise onun peşinde, çoluk çocuk ölmüş kimin umurunda. Bütün kaynaklar Arap ülkelerinin elinde. Birleşip kendi topraklarını kaynaklarını koruyacaklarına birbirlerini öldürecekler. Amerika, İngiltere, Fransa, Almanya, İsrail gibi büyük güçlere davetiye çıkarıyorlar. Herkesin aklında Amerika'nın önderliğinde vurulan ülkeler Libya, Irak düzelen, güzelleşen ne oldu? Her gün Irak'ta ölümler devam ediyor. Mısır, Kleopatra'nın vatanı, Kızıldeniz'in muhteşemliği, Firavunların eserleri, Dünyada eşi benzeri olmayan güzellikler ve her gün birbirlerini öldürenler... Bu hırs, bu çirkinlik neden? Koltuk kavgası mı? Yoksa dış faktörlerin tetiklemeleri mi? Suriye yanı başımızda Esad bu kadar tehlike saçan bir adamdı da güçlü Amerika neden bir gece de bütün bu vaşetleri durdurmadı. Binlerce yaşanan ölümler, yok olan değerler... Amerika gücünğ biran önce silahların imhasına kullanmalı. Dünyamızı silahlardan arındırmalı. Silah, savaş sevgisi değilde. Kardeşlik sevgisini aşılamalı insanlığın üzerine Kimyasal silah ne demek bunları icad edenleri önce bir uzay gemisine bindirip bir daha dönmemek üzere başka gezegenlere göndersin. Belki akılları başlarına gelir. Ama olur mu? Mutluluk elden gider... Mısırlılar birbirlerini öldürüyorlar. Başta İtalya, Fransa, İngiltere, Amerika çok mutlular. Libya'da ve Irak'ta olduğu gibi. Kim ölmüş, kim kalmış kimin umrunda herkes çıkar peşinde . Şimdi sıra Esad'da ve Suriye'yi vuracak. Bakarmısınız burnumuzun ucunda Suriye. Henüz dün gibi iki bin yedi yılında Mağusa Limanı'ndan Laskiye'ye yolcu taşınırdı. Alışverişler karşılıklı dostluklar oluşmuştu. Ne kadar yücedir dostluklar karşılıklı sevgiler, sevişmeler, iyilikler... Neler oluyor Dünyamıza, insanlığımıza bu kadar çok mu seviyorlar şiddeti, dayağı, küfürü, öldürmeyi, surat asmayı, başkalarının değerlerine göz koymayı, ön yargı ile eleştirip infaz etmeyi, başkalarının başarılarını kıskanmayı, kötülemeyi bu nedir? Ve neden? Bütün bu acımasızlıklar, vahşetler? Kimler durduracak bunları susturacak? Ne zaman insanlığın üstüne sevgi yağmurları yağacak. İçinde aşk, iyilik, kardeşlik, mutluluk. Bütün düşünceler devam ettikçe insanlığın sonu olur. Peki bunu düşünen kimse yok. Ohhh! Ne çağ, ne çağ! Bombalar, alevler, savaşlar, ölümler, kavgalar, küfürler, nankörlükler, hırsızlıklar, dedikodular, yazgısız infazlarve sevgiden yoksun bir çağ...

Gülsem mi? Ağlasam mı?

Dalıp dalıp gidiyorum uzaklara

Sevgiden yoksun yüreklere

Savaşı, silahları icad edenlere

Aklıma geliyor beni anlayacak

Omuzuna yaslanıp ağlayabilecek

anneciğimin olmadığına