Ne olurdu zamanı geri alabilseydim...hiçbir şey olmamış gibi her şey her yer gül bahçesi gibi, pespembe mis kokulu. Hiçbir sıkıntı yok. Yollar upuzun yollar, aydınlık, dümdüz, sağlı sollu renk renk çiçekler. Kaldırımlar engelsiz, caddeler tertemiz, her yer yeşil mavi ile iç içe huzur yüklü.Herkes saygılı, yürekler sıcacık, başkalarını düşünen kalpler... Toprak, coğrafya, insan ayrımı yapmadan yaşanan bir düzen... Kalemim sadece güzellikleri yazmak istese de mantığım durdu, sözler sustu yürekler kan ağlıyor... Bu nasıl bir kader? Nasıl bir alın yazısı? Birebir yaşadığım ve gözlerime inanamadığım bu facianın üstüne kalemim hangi güzellikleri yazabilir ki? Sadece kendi kendini yer bitirir... Üç genç bilge yüklü... Bir anda ne olduğunu anlayamadan Lefke Avrupa Üniversitesi'nde yetiştirdikleri binlerce öğrencilerini, ailelerini, dost, arkadaş ve sevdiklerini öksüz bırakıp aramızdan ayrıldılar... Suçlu kim, kimler? Henüz yolun başında toplumun , ülkenin ışıkları, aydınları...

Sevgili Fatma Aslantürk Altıntuğ duygularına kulak verin, bu satırları yazarken içim kan ağlıyor... Aslında ülkemin insanı kan ağlıyor, sözler sustu yürekler ağlıyor...
Kanatlarım kırıldı, bittim, tükendim, yerdeyim. Her düştüğümde yanımda siz vardınız, elimden siz tutardınız. Ya şimdi? Nasıl kalkacağım? Nasıl eski ben olacağım? Canım kardeşlerim, can dostlarım, küçüğüm İmge'mi de yanlarına alıp uçtu gitti artık. Ayşe'm, oda arkadaşım, ruh ikizim, sırdaşım yok artık. Elmanın iki yarısıydık. Konuşmadan da anlardık biz birbirimizi. Hayallerimiz vardı 8 Şubat'ta başlayacak. Yeni bir kapı açacaktık hayatımızda ve her zorluğun üstesinden beraber gelecektik. Figen'im, dostum, kardeşim, 14 yıl önce girdin hayatıma. Geçen onca yıl boyunca bastığın yere bastım, hep örnek aldım. Gün oldu yemeğimizi paylaştık, gün oldu sevincimizi, gün oldu hüznümüzü. Ne yaşadıysak beraber yaşadık. Ailemiz gibi benimsedik birbirimizi. Şimdi söyleyin bana nasıl olacak sizsiz? Her yerde siz varken nasıl alışacağım yokluğunuza? Bu özlem hiç bitmeyecek hatta gün ve gün artacak biliyorum. Biliyorum çünkü böylesine güçlü dostluklar kolay kazanılmıyor. Siz benim değerlilerimdiniz, hep de öyle kalacaksınız. Ne mutlu bana ki sizleri tanıdım. Bir tek anılarımız kalsa da geriye şimdi, bilin ki gözlerimi kapayana kadar hep benimle olacaksınız. Nur içinde yatın meleklerim.