Dünyamızda yaşayan altı milyar insan hayatın ne denli kısa olduğunu bilseydi merhametli duygulu ve iyi düşüncelerle doldururdu kalbini ve beynini. Etrafına bir başka gözle bakar, bakmayı bilen göz olurdu. Öylesiye güzellikler vardırki baktıkça bakmak ister, yüreği sevgi yüklü olan insan. Ne yazık ki. Herkesin dünyası kendi gördüğü kadardır. Bunların arasında öyle insanlar vardır ki önüne bakarken aklı başında mantıklı insanlar uzakları ezberler, o ezberlerin içerisinde sağlam adımlarla günden güne büyüyen önüne bakan hiç doğmayan insanlara acıyarak bakar. Hiçbir insanın yanına kalmaz yaptıkları. Hayat bir miras değildir ve kimseden kimseye kalmaz. Hayatın içinde ne ekilirse onlar toplanır onlarla yaşanır. Kimi yazar kimi yaşar, öyle bir söz yazarsın ki bütün sözler anlamsız kalır. Kıskançlık kine nefrete dönüştüğü an insanı insanlıktan çıkarır. O da kendi kendine yapılan en büyük kötülüktür. Kendi kendini yer bitirir hayatını kışa döndürür her yanı zifiri karanlık ileriyi görmeyen bir hiç…. İnsanı, insanları kazanmak bir nevi sanattır. Kalp ne güzel bir sözcük, içini sevgi ile doldurmak, doldurabilmek, kitaplara dönüştürebilmek, her bir yaprakta sevgi sözcüğünün tarifelerini yazan özünde. Sevdikçe büyüyen kalbin kolları ile sarıp sarmalayan en büyük acılarda bile umutla yarınlara bakıp yürüyen adını harflerle yazdırır evrenin en tepesinde dünleri anmadan geriye bakmadan, boş düşünmeden , öteki olmadan , hafızasını boş şeylerle doldurmadan, ayak ucundaki karıncayı farkedip adımını başka yöne atabilen, kendi ışığını yaratabilen o ışıkla yaşamayı öğrenebilen ve o yarattığı ışıkta hiç tanımadığı insanlığa doğru yürüyebilen elini uzatıp da sıkı sıkı sarabilen, dualarını güzel dileklerini esirgemeden güzel düşünen. İnsandır.
SİZİ SEVİYORUM
FAHRİYE ÖZAY