Bir akar su olmak isterdim bu mübarek 12 ayın sultanı olan Ramazan Ay'ında... Aktıkça; sevgiyi, merhameti, iyiliği, mutluluğu, saygıyı, tertemiz duyguları, içinde aş , kardeşlik, paylaşım, dürüstlük, şefkat, cömertlik, tevazu, alçak gönüllülük, hoşgörü... Öyle bir akmalıydı ki dünyamız başka gülümserdi... Yürekler bir başka atardı... İçinde sevda haykırırcasına kaynatın derinliklerine doğru, her bir her bir yıldızı toplar toplar sunardım ellere... Sıkı sıkı aydınlık günlere sarılırdı yürekler... Dertten, kederden, sıkıntıdan, uzak mutluluk yollarında yürüyen bir akar su olmak isterdim... Her bir gönüle aşılardım olumluluğu, güzel düşünceleri...

Mazlum ol... Zalim olma...
Üzül de üzen olma...
“Mahşerde” hesap zordur...
Ezil de ezen olma...
(Hz. Mevlana)

Taşı, toprağı yetiştirdim, renk renk çiçekler salktırdım balkonlardan, arka bahçeleri süsler misler gibi yapardım, çaresizliklere merhem olurdum... Annesiz çocuklara anne olurdu, nehir olur çağlardım hiç kimse üzülmesin diye çare olurdum, güneş olurdum, ışık saçardım. Deniz olurdum bereket sunardım. Bu mübarek ayda insanlar bir başka merhametli, bir başka düşünceli olurlar. Ne olurdu her zaman insanlar hep güzel düşüncelere, davranışlara sahip olsalar bir başka olurdu hayat, bir başka güzelleşirdi... Sorunlar kalkardı arada sorun diye bir şey olmazdı... Bir insan kendinden çok başkalarını da düşünmeli. Etrafını, bakış açısı her zaman pozitif olmalı ve yardım sever... Ne olursak olalım, kim olursak olalım her insan aynı şartlarda ana rahmine girer orda eğitilir sonra dünyaya gelir. Eğitimin içinde merhamet iyilik varsa iyi bir insan olur... Belirli bir süreç sonra yine aynı şartlarda göçer gider... Yani başka bir delikte hayat bulur. Yaptıkları, yarattıkları Dünya'da kalır. İyilik, kötülük, güzellik veya çirkinlik... Dünya malı Dünya'da kalır...Yüreğinde sevgi taşıyan, güzelliklere imza atan aradan binlerce yılda geçse hep anılır durur. İsmi altın harflerle, kitaplarda, duvarlarda, şarkılarda, şiirlerde, tiyatrolarda, yüreklerde yaşar durur... Sevgi öyle yüce bir unsurdur ki sevdikçe sevilir insan. Sevgi, yüklü istekler, düşünceler sevgiyi doğurur. Sizi sevmeyen bir insanı siz sevdikçe hiç ummadığınız bir anda oda sizi sevmeye başlar veya en çaresiz olduğunuz bir anda hep olumlu olduğunuz için büyük büyük mucizelerle hayatınız bir anda yüzde yüz değişime uğrar kendinizi cennette hissedersiniz... O yüreğinizdeki sevgi, merhamet, iyilik ve pozitif düşünceler sizin kaderinizi bir anda değiştirir veya yaptığınız ve unuttuğunuz iyilikler... Verdiğiniz bir yudum su, bir lokma ekmek ama insan, ama bitki, ama hayvan hiç fark etmez o sizin bereketinizdir. Sunduğunuz bir yudum sevgi o şirin mutluluğunuzdur. Bir insana yaptığınız bir iyilik, o sizin huzurunuzdur.
Mevlana'nın yedi öğüdü;
Cömertlik ve yardım etmede
akar su gibi ol
Başkalarının kusurunu örtmede
gece gibi ol
Tevazu ve alçak gönüllülükte
toprak gibi ol
Hoş görülükte deniz gibi ol
ya olduğun gibi görün
ya göründüğün gibi ol

Sizi Seviyorum