Kıbrıs Türk halkı, adanın, İngilizlere kiralanması tarihi olan, 1876 tarihinden günümüze dek, hep gözlerini kuzeye çevirmiş ve kuzeyden başka yöne rota kırmamıştı.
Halen de, gözleri kuzeyden yana.
2004‘de bir Annan referandumu, telaşı yaşadı.
Ankara’dan gelen bazı sinyallerle birlikte, Annan Planına “ evet” dedi.
Kapıların açılmasından sonra da, güneyin kuzeye bakış açısını gördü.
“ Hanya’yı Konya’yı “ anladı.
Annan Referandumundan bu yana, 10 yıl geçti.
Bu on yılda, görüldü ki, güneydekiler, ada üzerindeki hiçbir şeyi bizimle paylaşmak, istemiyorlar.
Görüşmelerde, görüşülmeyen hiçbir konu kalmadı.
Bundan önceki Cumhurbaşkanı Sn . Eroğlu döneminde “gelinen al ver süreci “ yeni Cumhurbaşkanının gelmesi ile, yeniden sil baştan görüşmelere geçildi.
Sn. Akıncı döneminde de, her şey görüşüldü.
Altı başlık olan görüşme prosedüründe, önemli hiçbir konuda mutabakat sağlanamadı.
Sadece, Güven artırıcı önlem, adı altında yapılan, faaliyetlerden başka, elle tutulan, gözle görülen, ortada bir şey yok.
“ Ha babam “ kapılar açıyoruz, güven artırıcı önlem diye.
Bir de elektrik, telefon konusu var.
Kapılar açılsın.
Kuzey, güneyi iyi bellesin.
Çünkü, güneyle ilgili olarak, Türk Halkına gerçek dışı bilgiler de verilmektedir.
Güneye gidilsin.
Her şey görülsün.
İnsanımız, gerçeklerle yüzleşsin.
Türkiye, Anavatanımız.
Her şeyi ile birlikte, bizimle, suyunu da paylaştı.
Hatırlıyorum da: 1963‘te, Ortaklık Cumhuriyetinden dışlandığımızda, kamu görevlileri, maaş alamazdı.
Serbest çalışanlar ise, can güvenliği nedeni ile çalışamaz hale gelmişlerdi.
1963 ‘te, Kıbrıs Türküne başlatılan soykırım karşısında, dünya kılını kıpırdatmamıştı.
O yıllarda, Anavatan Türkiye, yavrusunun imdadına yetişti.
Bizlere, her ay, Mağusa Limanına gelen, Başaran Gemisi ile gıda yardımında bulunmaya başlamıştı.
Kendi halkından keserek, Kıbrıs Türklerine, daha kötü durumda olan, yavrusuna gönderdi.
1974 yılında, tümden yok olma karşısında kaldığımızda, bizlere tüm olanaklarını kullanarak, her çeşit yardımı yaptı.
Bizlere, can verdi .
Kan, verdi.
Dünyanın, stratejik maddelerinden biri olan.
Canlılara, hayat veren suyu da, bizlerle paylaştı.
Suyun gelmesi için, Türkiye’de, birçok köy halkı yerlerinden edildi.
Bir çok araziler, sular altında kaldı.
Bütün bunlara, katlandılar.
Çünkü adada, gelen suyu kullanacak olanlar, kendi kan bağları.
Ayni atadan, gelenler.
Dolayısı ile, zarar görmüşlerse bile, sinelerine çekmişler.
Nasıl olsa “ suyu adadaki kardeşleri “ kullanacak.
Bu proje , Türkiye’de, 1990 ‘lı yıllarda, iktidarda olan hükümetlere kadar dayanır.
Tümüne, şimdiki Hükümete de, binlerce teşekkür.
Binlerce minnet.
Suyun adaya geldiği gün, Lefkoşa’da, bazı etkinlikler olmuş.
Gelen suyun sesi, bunların sesinin duyulmasını, anlaşılan bastırdı.
Bilmem, kaç örgüt imiş ?
Lefkoşa’ya, su akmaya başladı.
Marjinaller, protestoda bulunmuş.
Bunlar, dünyanın her yerinde, görülür.
Biz, kervanımızla yürüyelim.
Bağıracak olanlar varsa, bağırsınlar.
Nasıl olmasa:
Ülkemizde, bağırma özgürlüğü de var.