Bazen bir ağırlık çöker insanın üstüne, nedensiz, içi kararır, ruhu daralır, etrafına bakar olumsuzluklar diz boyu, her gün yollarımızın yetersizliği yüzünden bir çok insanımız trafik canavarı ile karşı karşıya.. Genç yaşlı demeden bir çok acıları geride bırakıp, zamansız göçüp gidiyorlar...yola çıkmak yollarda ilerlemek insanı korkutur ve düşündürür, gencecik çocukların aşırı hız kullanmaları. ,YOLLARDAN çok araba ,Güney Kıbrıs'tan gelenler, üniversite öğrencilerinin arabaları, askeri araçlar, kendi sivil arabaları, halkın arabaları, yurt dışından gelen arabalar...O kadar çok ki insan sayısından çok araç. Coğrafyamız küçücük ve burası bir ADA, bu kadar ağırlığı kirliliği kaldıramaz... Bilir kişilerin oturup bu kirliliği sonlandırmaları gerekir. ..körüklü otobüsler, minibüsler, taksiler...yollarımız bunlara yeterli değildir...Bu coğrafyanın ADA oluşu bütün bu ağırlığı kaldıramaz, apartmanlar sayısız evler, hoteller, beton yığınları, Kıbrıs adası aynı zamanda bir deprem fay hattının üzerinde, sürekli deniz içinde depremler oluşur ve biz bunları hissediyoruz. Bir kaç gün önce LİMASOL açıklarında bir deprem yaşandı...1950'li yıllardaki Baf kasabasında yaşanan deprem, unutulmadı, yıllar önce Adamızın üç kez battığı da arşivlerde duruyor onu ayrıca hatırlatırım...Bunların hatırlanması ve gündeme taşınması gerekir...Türkiye de yaşananlar yürekler acısı her gün bugün son diye diye uyanıyoruz. İçimizdeki umudu yitirmemek için savaşlar veriyoruz...Eskiden bir başka idi insanların kalp atışları ,hayata bakış açıları.. Bir ülkede savaş yaratılıyorsa elbette o acılar içinde kıvranan ülke başka başka ülkelerin mutluluğuna göz yumamaz.. Her ülkenin her insanın mutlu olmak hakkıdır...Bütün bu terör denilen, adını koyamadığım neyse, sebebi büyük güçlerdir.. Ne doyumsuz insanlardır, ülkeleri bölmek yıkmak halkı perişan etmek bu nasıl bir vicdan...Dünya malı dünyanındır....Dünyaya yayılan bu terör için Dünya insanı birlikte bir araya gelmeli.. Birlikte alınan kararlarla kökünü kurulmalı...tank, bazuka, Barutla olmaz. Biri aç biri tok oda olmaz...medeniyeti, Çağdaşlığı, bütün Dünyaya yaymalı...Atılacak adımlar çok çok önemli.. Çağdaşlık, medeniyet eğitimle başlar, yeni yeni okullar, merhametli öğretmenlerle eğitimi tüm Dünyaya yaymalı...iyilik, vicdan, merhamet, sevgi, saygı, dersleri verilmeli.. Kimya matematik dersleri vere vere güzelim Dünyamızı bu hale getirdiler.. Biz eskiden okullarda ağaç çilek patates çiçek ekerdik...herkese günaydın, hoş vakit, iyi akşamlar derdik, o okulda yetiştirdiğimiz sebzeleri, çiçekleri sevdiklerimize armağan ederdik.. Fakirlik vardı ama kimse aç uyumazdı...Savaşlar vardı ama çocuklar denizlerde boğulmazdı ... Sahiller çocuk cesedi yerine balık cesetleri ile dolardı.. O da doyumsuz aç insanların kimyasal artıkları Denizlere döktükleri içindi..