Seval OYALTAN

Bu kez üç kişinin hayatını kaybettiği.
***
Geçtiğimiz hafta, bu yaşanan acılar toplumsal bir birlikteliğe dönüştü.
Kaza demek ne derece doğru!
Bunca ihmal, bunca denetim eksikliği varken.
Sorumluluğu olanların sorumluluklarını yerine getirememesi.
Böyle olunca, kaza değil ‘’bir trafik cinayeti’’ bu.
Bu olayda yönetimde olanların ciddi sorumluluğa var elbet.
Bir parça da olsa her bir bireyin de.
Kazanın ardından yaşananlar çok etkileyici, çok acı verici.
Ve bu yaşananlar, toplumsal bir acıya, toplumsal bir birlikteliğe dönüştü.
Liselilerin açtığı bu yolda, toplumsal bir ses oluştu.
Ve bu sesin hükümete karşı oluşturduğu büyük bir öfke.
***
Eylemler, grevler, çeşitli protesto çeşitleri.
Sendikaların grev ve eylemlerini de beraberinde getirdi bu ses.
UBP-DP hükümetine istifa çağrıları, karanlıkta okula gidilmez sloganları.
İlgili bakanlara, sorumluluğu olanlara istifa çağrıları.
‘Sorumluluğu kabul edip istifa edin’ çağrıları.
Ne istiyorlar?
Ölümlü trafik kazalarına son verilmesini…
Çocukların karanlıkta okula gitmesine ‘dur’ denmesini istiyorlar.
Çok mu?
Yapılan ‘istifa’ çağrılarını önemseyen var mı?
Saatler, geri çekilsin, kış saati uygulamasına geçilsin isteniyor.
Bu çağrılarını önemseyen var mı?
Ya da özür dileyerek istifa eden?
Tersine yeni okul ve yeni mesai saatleri diye, yeni bir kaos oluşturuluyor.
8.00! , 8.30!, 9.00!
Bu yaşananlar karşısında ‘’Ben olsam istifa ederdim’’ diyor Sn. Arabacıoğlu.
Çünkü toplumsal sorumluluk bunu gerektirir.
Ona da saldırılıyor fütursuzca!
Kimine göre ‘sorumluktan kaçmakmış’ istifa etmek!
Bu kadar sonsuz bir acı karşısında!
Özür dileyerek istifa etmek yerine…
Kulak tıkanıyor bu kadar çağrıya.
Bakınız ileri, çağdaş ülkelere…
Bu gibi konularda ne yapıyor oralardaki yetkililer.
Yetmedi mi?
Bakınız “Bana bir can borcunuz var” diye eylemlerde haykıran annenin gözyaşlarına.
Yetmedi mi?
Bakınız liseli gençlerin eylemlerinde ağlayanlara.
Bakınız öğrencilerin ölen arkadaşları için, şiir okunurken hıçkırıklara boğulanlara.
Bakınız meslektaşları tarafından eylem yerinden ağladığı için uzaklaştırılanlara…
Son olarak bakınız sizi koruyan polislerin gözyaşlarına!