Aşk ne güzel bir duygudur, ne kutsal bir unsur. Birbirine uzatılan eller, gönül gönüle harmanlanan duygular... Bir insan bir insanda başka bir hayatın kapısını görünce aşık olur... Kainatın insanlık için yarattığı tarifsiz zenginliği gerçek gönül gözlerle görür. Vicdanlı, merhametli olur... Her objeyi kucaklar korur. İnsanlık adına, ülke adına, mutluluk fikirleri üretir...

Üretime ilhamları tetiklenir, kendini A'dan Z'ye kadar yeniler. Vücudundaki milyonlarca hücreler yenilenirken AŞK koka koka yenilenir... Yeni doğan bir bebek gibi tertemiz duygular taşır... Hep kendidir ötekileşmez, sırtına sarı kazaklar değil. Kırmızı kazaklar giyer, geçmişte rüzgarla gelen alabora olan duygularını unutur, unutmaya çalışır... O sırtına giydiği kırmızı kazağına sıkı sıkı sarılır... Sahra çölüne yağan karlarla oluşan kırmızı tablo gibidir AŞK...

Yıllar sonra bir anda gelir, hiç anlamadan beklemeden gelir, Onu güzelleştirmek, geliştirmek, büyütmek insanın kendi kalbidir... Göğsümüzün sol tarafında duran kalbimizi çok sevmeliyiz. Her zaman kulak vermeliyiz... O hiç hata yapmaz ne istediğini bilir. Sevgiyi, başarıyı, AŞKI, duyguları, gerçek adımları içinde saklar... Aşkla atılan adımlar dünyamızı güzelleştirir...