Ne kadar sıklıkla tekrarlansa faydası olur bir bilginin?
Latince ile ‘öğrenmenin anası tekrardır’ anlamı rasgele yerleşmemiştir.
Repetitio est mater studiorum!
Güzelim Kuzey Kıbrıs ve halkı bir türlü bu bilgi depolamayı ve birikimlerden yararlanmayı ne güncel fayda ne de geleceği için kullanmayı beceremiyor.
Sanki eli kolu bağlı bir çıkmazdan diğerine sekiyor.
Üretimde, ekonomide her 10 yılda bir bin bir güçlükle yaratılan bir sektör heba oluyor.
1970’lerin çekim merkezi Kıbrıs, turizm, ticaret, temiz ve küçük sanayi, tarım ürünleri ihracatı, hizmet sektörü ile tüm komşularını üçe dörde katlıyordu gelirleri ile, sosyal yaşamı ile, huzuru ile.
Her ne kadar da 1963 sonrası Kıbrıs Türkü, adadaki gerilimden dolayı inanılmaz kısıtlamalara maruz kalsa da, ne üretimden, ne ticaretten kopmadan bir taraftan Kıbrıs sorununun dikenleri ile uğraşırken diğer taraftan değer üretmeye devam ediyordu.
Narenciye ve diğer tarım ürünleri işleme ve ihracat gelirleri, yerli üretimdeki iç ve dış pazar gelirleri, turizm ve ticaretin gelirleri, yaygın şekilde, şehirlerimiz, kasabalarımız ve köylerimizdeki nüfusu çok da büyük sıkıntılara sokmadan, borç faiz batağına girmeden, devlet kapısını tek gelir aracı olarak görmeden ve en önemlisi geleceğe ümitle sarılarak yaşatıyordu.
Önce Narenciye ve tarım ürünleri ihracatı birçok yanlış bürokrasi ile yok edildi.
Avrupa ve Türkiye pazarına mal üretmeye başlayan ve her gün artan tekstil ve diğer küçük sanayi ürünleri, siyasi becerisizlikten, öngörüş yokluğundan tek kelime ile katledildi.
Avrupalı orta ve üst gelir düzeyli turistler (Alman, İtalyan, İskandinav vd.), Türkiye’den gelen alışverişçi ve tatilciler sayısız yönetim ve strateji hataları ile sıfırlandı.
Aynı coğrafya ve benzeri imkanlara sahip komşu ülkeler, bütün bu yukardakilere, dünyanın değişen pazar koşullarına uygun olarak dört elle sarılarak, doğal avantajları olanlar ile daha etkin ve rekabet gücü yüksek değerler yaratırken, Kuzey Kıbrıs kamu labirentinde, emlak rant iştahında, siyasi yolsuzluklarda, hantal adalette, kumarda, gece kulübünde ve devlet katkılarında takılıp kaldı.
Yine de bir avuç girişimcisi, kimisi kendi, kimisi devlet imtiyazları ile de yeni gelir kaynakları, yeni sektörler yaratmak için kah uğraştı kah teslim oldu.
Bu günün öncü sektörü Yüksek Öğrenim.
Giderek genişler ve büyürken önceki deneyimlerdeki tüm sıkıntıları da içinde barındırıyor.
Bir zamanlar üretimin önemini anlamadan Kıbrıs’ta Sanayi mi olur diyenler, (Sanki da kömür çelik ve metalürji sanayisi var idi?)
Tarım ürünlerinin ve turizme dayalı ticari ve diğer gelirleri hor görüp baltalayanlar,

Yaygın turizmi, arazi rantı, rüşvet ve kapalı devre Casino turizmine satanlar,
Kıbrıs’ın doğasını, denizini, dağını, ve tüm canlılarını mal, rant ve değersiz olarak görenler,
Şimdilerde de Yüksek Öğrenim için palaları bilemekte.
Çok sürmez, tarım ürünlerindeki, küçük sanayideki, yaygın turizmdeki, ticaretteki ve diğer tüm sektörlerimizdeki tezgah, Yüksek Öğrenim sektörünü de ziyan eder!