Tam da Crans Montana sonrasında dünyaya çözüm için Rumlardan daha istekli olduğumuzu gösterdiğimiz bir anda atılan yanlış bir adım, Rumların ekmeğine yağ sürdü.
Sözünü ettiğim konu, KKTC'de yaşayan Kıbrıslı Rum ve Maronitlere BM aracılığıyla yardım adı altında gönderilen malzemelerden vergi alma kararı.
Biz KKTC'de vergiyle ilgili bütün sorunları çözdük de sıra buradaki Maronitlere gönderilen yardımlardan vergi alınmasına mı geldi?
Peki, bu karar neye hizmet edecek?
Bu vergiyle zengin mi olacağız, bütçemiz dolup taşacak mı?
Bütün bunlar mümkün olmadığına göre bu kararla bir mesaj verilmek isteniyor?
Peki, o verilen mesaj dünyada bizim haklı iddialarımıza dayanak mı olur, yoksa köstek mi olur?
Maronitlere dönüş yolunu açan kararın getirdiği moral üstünlük, nasıl böyle bir kararla yerle bir edilir?
Rum yönetimin eline öyle bir koz verildi ki bu meseleyi uluslararası arenada ballandıra ballandıra anlatmaları kaçınılmaz.
Gelinen noktada KKTC hükümeti burada kalan Maronitlere ve Rumlara gönderilen insani yardımlardan bile vergi alır pozisyona düştü.
Bu hamle, dünyanın bile masayı devirmekle suçlamaya başladığı Rum yönetime adeta can simidi oldu.
İnsan sormadan edemiyor, neden sürekli kendi kalemize gol atıyoruz diye.
Çünkü yediğimiz o golün faturası bize eninde sonunda bir yıl sonra da olsa kurulacak müzakere masasına getirilecek.
Bu kararı yeniden gözden geçirelim, kendi kalemize gol atmayalım...