Çoğu kez eskiyi hatırlarken en çok gençlik yıllarının ilk dönemi akla gelendir... Çocukluk evresinde ilkokul sonrası orta öğretim derken bu evreyi tamamlayanların çoğu, yüksek öğretimi tercih edenler oluyordu... Bu seçimde erkek çocuğun hakkı kız çocuğa göre bir adım aile içinde önde olandı... Ancak bizim zamanımızda erkek çocuklar için askerlik liseden sonra çoğu kez tercih edilen ve vatani görevin yapılmasına müteakip üniversiteye gidişler ile kendini belli etti... Hatta bir dönem oldu ki kadınlar iki yıl önceden memuriyet hayatına girenler oldular ve bu ayni yaştaki erkeklerden kadınların liyakat derecesinde üstünlük sağladı... İnsan hayatında pişmanlık var mı diye kendinize veya çevrenizdeki dostlarınıza sordunuz mu ? Sormasanız dahi dinlediğiniz bir çok hayat hikayesinde yaşamındaki eylemlerde pişmanlık duyan çoğu kişiyi görürsünüz... Pişmanlık denen duyguyu adlandırmak hakikaten zor... İnsan gözle görmediği bir hissedişte sanki kayboluyor. Pişmanlık ile keşkeyi bir biri ile karıştırmamak gerekir. Keşke denmişse yaşanmışlığın geriye dönüşünde isteyip de yapamadıklarınız vardır... Her keşke deyişte bir ah vardır... Keşke şimdi on sekiz yaşında olabilseydim diyen bir insanın belki de bin bir çeşit pişmanlığın ezikliği duygularına hakimdir... İnsanoğlu yıllar içerisinde o günkü şartları yaşar ve o günkü yaşının heyecanında var olur... Gençlik kalıcı bir yaşam değildir... Her yaşın ve yılın acısı ile üzüntüsü ile mutluluğu, huzuru ve hatta sağlık sorunu değişkenliği var olandır... Her bireyin kendi bünyesinde yaşadığı pişmanlıkları da keşkeleri de vardır... Keşkelere bağlı olarak keşke bunu yapmasaydım diyenlerin sesini duyar gibiyim. Keşkeler sonucunda oluşan vicdan borcunun bedelini kim ödeyebilir? Kimse... O halde pişmanlık duyduğunuz kalp kırmaları ile keşke söylemeseydim, keşke okusaydım, keşke çalışsaydım, keşke şiddet uygulamasaydım diyenler, keşke en çok vicdan azabı çekerken duydukları acıyı hafifletebilseler... Evlenen çiftlerin ayrılığında yaşanan pişmanlıklarda, ortada kalan çocuğun durumu ile yaşadığı gel gitlere keşkeler merhem olsa... Çağımızın en kötü alışkanlığı kumar yüzünden malını mülkünü kaybedenlerin pişmanlığı mı, keşke oynamasam diyenlerin keşkeleri mi? Yoksa uyuşturucu bağımlısı kişilerin keşkeleri ya da trafik de hız ve ölümlerin ardından duyulan üzüntülerde yaşanan acıda, saklı keşkeler mi... Hayat gülük gülistanlık olmayabilir ancak insanın, kredi kartı harcamalarından tutun sağlığına zararlı ne varsa daha dikkatli davranıp önlem alamaz mı? alır... Demek ki sonradan pişmanlık duyacağınız şeyleri geçmişin tecrübesiyle gelecekte yapmamak önleminde olunması çarenin en büyüğüdür... Her insan, sevgiden tutun nefrete, nefretten geçin kin duygularına işte bu hissiyata kapılmadan yaşarsa mutlu olur... Bu mutluluk insanımızı daha ileriye taşırken onun duyuracağı huzurun kapısının anahtarı işte bu güçlü düşünce tarzıdır... Ne diye geçmişte düşünürler bu deyişten bu güne nasıl gelmişler hiç düşündünüz mü? Ne yaparsan yap, pişman öleceksin. Belki yaptıklarından, belki de yapmadıklarından. Hayat demek ki kaç cilt olacağı belli olmayan bir kitap, keşke her şeyi yazabileceğimiz bir ömürde yıllar artsa... Seçimler de gelir geçer, unutulmaması gereken,' el, eli yıkar, iki el de döner yüzü yıkar ' atasözünün anlamında olmak varken ne pişmanlık duyacağınız ne de keşke diyeceğiniz bir durumu hiç yaşamayın... İnanın ki hayatta en önemli şey sağlığınızdır...