Medyada objektiflik konusu uzun süredir tartışma gündeminde.
Pek çok kişi haberlerdeki tek yönlülükten, taraflılıktan, görmezden gelmeden söz ediyor ve kendince bunun nedenlerini sorguluyor. Haberciler de bu eleştiriler karşısında çeşitli biçimlerde kendilerini savunuyor. Peki, nedir objektiflik? Bir haber nasıl objektif olabilir? Yoksa objektiflik iddiası sadece bir laftan mı ibarettir!Sözlük anlamıyla ele alındığında haberin objektifliği; haberin nesnelliği, yansızlığı ya da tarafsızlığı anlamına gelir. Ancak kimileri bu tanıma temelinden karşı çıkar. Literatürde eleştirel yaklaşımcılar en başta “insan” unsuru nedeniyle habercinin ve dolayısıyla da haberin objektif olamayacağını savunur. Hepimizin nasıl iki gözü var ve bir gözümüzün gördüğünü diğer gözümüzü kapattığımızda göremiyorsak; habercinin de iki gözü vardır ve olayların tüm boyutlarını görebilmek için bu iki göz yeterli değildir. Habercilik mesleğinin alışılagelmiş kalıplar içindeki haber üretim süreci de haberin objektifliğine gölge düşürür. Kişisel niteliklerden, ideolojik farklılıklara kadar birçok unsur, bu sürece etkide bulunur. En çok da medyanın yapısal yanlılığı ve sahiplik durumu bu süreç içinde sorgulanır. Haber yazım teknikleri ve medyanın çalışma düzeni de belirli kalıpları nedeniyle var olan gerçeğin haberdeki sunumunu belirli kalıp ya da ölçütlere sığdırır. Sonuç olarak haber bir söylemdir ve bu da ancak içinde oluştuğu bağlamla ilişkilendirilerek anlamlandırılabilir. Haber, güç ya da iktidar sahiplerinin söylemlerinin kurulduğu bir anlatıdır. Bir savaş fotoğrafının savaşın kendisi değil, yalnızca temsilcisi olması gibi haber de gerçeğin kendisi değil, yeniden inşa edilmiş bir kurgusudur. Dolayısıyla haber bir kurmacadır ve bütün bu nedenlerle haberde objektiflikten söz edilemez.
Ancak toplumsal sorumluluk yaklaşımını benimseyenler bu eleştirilere karşı şunu savunur: Objektiflikten uzaklaşmak, ona yaklaşamamaktan daha tehlikelidir. Dolayısıyla belki tam anlamıyla nesnel haberciliğe ulaşılamaz ama yaklaşılabilir. Bu da kimi koşulların sağlanması ya da kimi kurallara uyulması ile mümkündür.
Objektiflik iddiasında olanlar genel olarak haberin, doğru ve gerçeğe en yakın bilgi olduğunu kabul eder. Bu kabul de haberin yansızlığı kabulünü beraberinde getirir. Haberin yansızlığı ise en temelde kişisel önyargı ve genellemelerden uzak kalmayı gerektirir. Habercinin bunu başarmasının en temel koşulu ise çeşitli iddia ya da taraflar karşısında “Mars’tan gelen adam” gibi tarafsız davranmasıdır. Bu tarafsız kalma çabası, habercinin toplumsal sorumluluk anlayışının bir gereğidir.