Biten her bir hayatla, yeniden anlıyoruz.
Hayatın, ne kadar uzun olursa olsun, yine de kısa olduğunu.
Ne kadar yaşanırsa yaşansın, ölümün, yine de erken olduğunu.
***
‘’Hangi yaşta olursa olsun, ölüm erkendir’’ desek de…
Bir evladın, anne babasından önce yaşama veda etmesi,
geride kalanlar için çok acıdır, çok zordur. En fenasıdır.
Deriz ya, ‘’Allah sırayı bozmasın’’.
***
İki gün oldu.
‘’annen öldü, gel’’ dediler.
Yaşlanmıştı annem.
Evet bir gün o da gidecekti, biliyordum.
Yine de o an, kulaklarıma inanamadım…
Yanlış anladığımı düşündüm.
Neler konuştum, hatırlamıyorum.
O an ayağımın altındaki yer kaydı sanki.
O an sustu dünya.
Sonra ağladım… ağladım… ağladım…
***

Cenaze işlemleri için yolda giderken, düşündüm.
Annem artık yaşamıyordu.
Evet yaşlıydı annem.
Ama yine de erkendi benim için.
Çocuklar annelerinin yanında hiç büyümez derler.
Ben de anneme göre “onun küçük kızıydım”
Bana kalsa, koskoca kadın.
Onun yanında hep çocuktum… hiç büyümedim…
‘’Hangi yaşta olursa olsun annem, ölüm için, erkendir’’ dedim içimden.
***
Gözlerini yumduktan sonra bir gece morgda kaldı annem.
Son yolculuk, son veda için, ertesi günü bekledik.
Cenaze işlemleri için morga gittiğimizde bir çekmecenin içindeydi.
Buz gibi morgda… Bir çekmecenin içinde…
Bu durumda, insan iyi olabilir mi?
***
Yıkadık annemi, son kez.
Yok, hayır… Hiç korkmadan.
İnsan annesinden korkmaz…
***
Cenazesi çok kalabalıktı.
Evlatları, torunları, kardeşleri, akrabaları, tanıdıkları, köylüleri…
Hepsi oradaydı…
Son yolculuğunda, yalnız bırakmadılar annemi.
Annem tabutun içindeydi… Annem cansızdı…
***
Ve sonunda bilmem kaç metrekare derinliğinde ve genişliğinde açılan çukura koydular annemi.
Hava sıcaktı. Ama yine de geceleri soğuk olur mu diye geçti aklımdan.
***
Annem eceliyle ölmüştü, yaşlılıktan ölmüştü.
Ama yine de toprağına yatıp, ağlamak istedim.
Kimse konuşmasın istedim. Kimse gülmesin istedim.
***
Annem öldü, çok üzgünüm… Yaşlıydı evet ama yine de erkendi…
Bir daha annemin sesini duyamayacağım…
Bir daha annemi görmeyeceğim.
Biliyorum, onu çok özleyeceğim.
***
Annesini kaybedenlerin, kendinden başka kimi kalır ki?
***
Cenazeye katılan, çiçek gönderen, telefon açan, mesaj atan, acımızı paylaşan, başsağlığı dileyen herkese çok teşekkür ediyorum.