Sözler verildi, tarihler açıkladı.
Söz konusu bölgelere giderek inceleme yapmayan hükümet yetkilisi kalmadı.
Cumhurbaşkanı, Bakanlar, Milletvekilleri vs..
Gidip gelip nutuk salladılar buralarda.
Günler günleri, aylar ayları kovaladı.
Hala bu bölgelere zaman zaman gidip geliyorlar.
Güya inceleme yapıyorlar..
Üzerinden yıl geçti.
Aplıç ve Derinya kapısı yine de açılmadı..
Peki sebep?
Otorite zayıflığı.
Hem de böylesi bir iradeye rağmen.
Hatırlayanlarınız mutlaka vardır, önce Cumhurbaşkanı adayı Mustafa Akıncı’dan duyduk bu kapıların açılacağına dair nutukları, taahhütleri..
Sonra Cumhurbaşkanı oldu Sayın Akıncı.
Bir daha o dala basmadı.
Arada iş olsun diye cılız sesler çıkardı.
Fakat sonuç alıcı hiç bir adım atmadı.
Hükümeti bu yönde teşvik edip, motivasyonu da sağlamadı.
Peki onca söz, taahhüt ne oldu?
Havada kaldı.
Bölge halkı ise yine hüsrana uğradı.
Malum kapıların hizmet edeceği bölgelerde ekonominin çarklarını döndüren ticaret daraldıkça daraldı.
Esnaf zor durumda.
Birer ikişer kepenkler kapanıyor.
Siftah yapmadan evine dönenler çoğunlukta.
Ülkeyi yönetmek için yetki alanlar az biraz bu bölgelerdeki ekonomik durumu araştırsalar belki işin ciddiyetini kavrarlar.
Fakat belli ki öyle bir dertleri de yok.
Oysa bu kapıların açılması durumunda bölge halklarına çok ciddi bir ekonomik devinim sağlayacağı öngörülüyordu.
Nitekim de öyle..
Bunu tahmin etmek için ekonomist olmaya da gerek yok.
Bu kapıların yaratacağı dinamizm başta bölge ekonomileri olmak üzere karşılıklı güvenin tesisi açısından da sosyal bir adım olacaktı her iki halk adına da..
Bir nebze önyargılardan arınmış iyi niyet ve güvenin karşılıklı hayat bulacağı bir projeydi bu her anlamda..
Lakin görüyoruz ki başta Cumhurbaşkanı olmak üzere hükümet edenlerin de bu kapıların açılması konusunda pek istekleri yok.
İstek olmayınca da işi prosedürlere bağlayıp, mevzuyu oyalamaya çalışıyorlar.
Yoksa, Güneyde kapıların açılması için gerekli altyapı çalışmaları aylar öncesi tamamlanmasına rağmen, Kuzeyde hala buna yönelik altyapı ve bir takım çalışmaların tamamlanmaması başka nasıl izah edilebilir?
Tabi ki isteksizlikle..
Nitekim,dün itibarıyla da bu işleri tamamlamaya yönelik açılan ihaleye hiçbir müteahhit işletmenin katılmadığı duyuruldu..
Yani bu ne demek?
Bu iş başka bahara kaldı demek.
Zaten görüntü de o ki, hükümetin istediği de tam bu!
Halbuki hükümette bu yönde istek olsa, 24 saat içinde söz konusu ihaleye katılarak bu işleri yapmaya talip olacak müteahhitlerin olduğu biliniyor.
Ve/fakat ihaleye çıktık ama bu işleri yapmaya talip olan müteahhit firması bulmadık yaklaşımı, konunun savsaklama tarafı ve en kolay olanıdır.
Dolayısıyle bu iş aslında konuya ne kadar istekli olup hamle yapıp yapmadığınıza bakar. O halde artık şu çok net görünüyor ki, Kuzey Kıbrıs’ta bu kapıları açacak otoriteye sahip makamlar yoktur..