'insan düşünmek, inanmak ve sevmek için dünyaya gelmiştir.'
Bir adım ötede her taraf bembeyaz bir örtü, gülümseyen kocaman toprak nasılda mutlu, kocaman kocaman tepeler, sayısız AĞAÇLAR mis kokulu çam ağaçları dallarında biriken kar, bize doğru gülümsüyor, bizim mutluluğumuza ortak, karıştı o kocaman mutluluk. Bütün çirkinlikler, insanlara inat bembeyaz örtü ile örtündü. Kendi kalbimi beynimi yokladım o güzelim manzara karşısında. dedimki küçücük bir Ada, Benim canım Kıbrıs ım tarifi imkansız sevdam. Aha Dünya, bir avuç toprak, benim ülkemi ortadan böldüler içim yanar canım sızlar, söyleyecek söz yazacak kelime bulamam...
“Ben sizden de değilim, diğerlerinden de.
Ben, ölüme dair yemin etmeyenlerden, tehdit savurmayanlardan, dinini ve ırkını aklının yerine koymayanlardanım. Ben bir insan.
Ben hâlâ şiir okuyanlardanım..'
TRODOS sen ne güzelsin öyle çok uzun zaman oldu gelmeyeli kısmet bugünmüş. insanın kocaman bir ailesi olursa her yere birlikte gider ve çok da güzel keyif alır. O güzelim bembeyaz örtünün üstünde şarkılar söyledik, Gitarımızdan akan nağmelerle dans ettik.
Kışın o soğuk halini sıcacık yüreklerimizle ısıttık. Zamanın akıp gitmesini hiç istemedik yudumladığımız kırmızı şarabın tadı, yediğimiz yemeğin lezeti nasılda güzeldi. Biz hep birlikte çok güzel olduk. Elif, Kazım, Veysi ve ben, Fahriye Özay.
İnsanı insan yapan, yüzüne güzellik katan ve onu sevdiren tek şey kalbinin temizliğidir. Yoksa hepimiz aynıyız, etten ve kemikten oluşmuş bedenleriz. Bizi birbirimizden ayıran tek şey kalplerimizin özelliğidir.
Bütün insanlar birleşse elele verse ve bugün bizim yaptığımızı yaparlarsa Bembeyaz bir sayfa açılmış olur insanlığın üzerine. DÜNYA güzelleşir sıkıntı diye birşey kalmaz.
'Sizi Seviyorum'