Doğduğumuz günden itibaren Akdeniz’in üçüncü büyük adasında Kıbrısta yaşadık. Bu günlere, bu yaşa gelmemizin iyi günleri olduğu kadar mücadele yıllarını da gördük. Önceleri de yazmıştım Kıbrıs siyasetine geçmişten bu güne hizmeti geçen liderleri ve eşlerini çeşitli hadiselerde tanıma fırsatım oldu. Öncelikle aile doktorumuz Dr. Fazıl Küçük ‘ün evimizde Lefkoşa’da Maarif Müfettişi babam ile yaptığı ve yine Kıbrıs Davasına ilişkin konuşmalarını dinlediğimiz günlerden geçtik. Limasol’daki yıllar, Eoka baskıları, bilahare 1960 yıllar. Babam Hüseyin Özdemir ve Ertuğrul Denktaş sınıf arkadaşlığından kalma Önderimiz Rauf Raif Denktaş dostuluğunu, Türk Mukavemet Teşkilatı yıllarında verilen mücadeleye tanıklık, hep bizim yaştaki o neslin yaşadıkları oldu. Annem Fatma Özdemir ve biz çocuklar da Denktaş ailesinin gerek Köşklüçiftlik’teki evlerinde gerekse Cumhurbaşkanlığı Sarayında her zaman gidenlerdik . Ben ve kardeşimin Sayın Denktaş’a hitabımız Rauf amca, eşi Aydın Denktaş’a ise Aydın Teyze olmuştur. 1963 Kıbrıs Hadiselerine müteakip Lefkoşa’daki evimizin askeri maksatlar için mücahitler tarafından üs olarak kullanımı nedeni aile kararı ile İstanbul’da yatılı okula ”Özel Işık Lisesine” gönderildik. İstanbul’da Cerrahpaşa Tıp Fakültesinde okuyan, kardeşim Niyazi Özdemir o yıllarda üniversite talebeleri ile Erenköy’e çıkan öğrenciler arasındaydı. 1964 yılında Sayın Denktaş İngiltere dönüşü Ankara’ya geldi. Denktaş’ın Ankara’da mecburi sürgün hayatı böylelikle başlamış oldu. İşte bu dönemde Türkiye’de yaşayan her Kıbrıslı Türkle Denktaş ailesinin irtibatı ve onlara yardımları vardı. Bu dönemi içeren yaz tatillerinde Kıbrıs’a dönemeyen ben ve kardeşim Ankara Küçük Esat semtindeki Denktaş ailesinin evinde yaz tatili boyunca kalanlardık. Unutamadığım 13-14 yaşımın anıları arasında Rauf Denktaş’ın ve eşi Aydın Denktaş’ın Kıbrısda yaşanmış olayları,Türkiye nezdinde dile getirişlerindeki coşkuda gördüğümdür.Ankara yıllarında Raif,kardeşim ben Serdar ve ikizler Ender ve Değer bazı gecelerde bölgenin açık hava sinemalarına da gittiğimiz gibi o yıllarda Ankara’da bulunan Sayın Vedat Çelik ve eşinin evine de ziyaretlerde bulunduğumuzdur. Aydın teyzenin sofrasında her zaman misafirleri vardı. Yemek masasında yeri masa başında oturan eşinin yanındaydı. Onların sofrasında konuşulan konu ise hep Kıbrıs meselesiydi. Zaman zaman espirili konuşmalar da olmuyor değildi. Sadece Pazar günleri bütün aile fertleri ile birlikte köfteciye gittiğimiz ve köfte yanında şalgam suyu içtiğimiz de unutamadıklarım arasındadır. Rauf amcamızın salona açılan kapısından çalışma odasındaki masasının üzeri bir dolu dosyalar ile kaplı olduğu görülmekle beraber o odaya giriş çocuklara yasaktı. Sadece Aydın teyze o odaya girip önemli hususları kapıyı kapatıp mütelea eden oluyordu. Türkiye’de Anamur’da Kıbrıs Türklerinin Moral ve Motivasyonunu artırmak amacı ile Kıbrıs’ın Sesi Radyosunun Mücahitin Sesi diye nitelendirilen radyo istasyonunu yerinde görmek için Liderimiz Rauf Denktaş’ın kendi kullandığı küçük Kaplumbağa Volkswagen Otomobilinin arka koltuğuna, Raif, Serdar, Ender, Değer, ben ve kardeşim Kandemir’in, Ankara-Anamur yolculuğu vardır. Bizler uzun bir kara yolu seyahatinde birlikte olmanın, ayni havayı teneffüs etmenin ayrıcalığını yaşamış olanlardık. Daha sonraki yıllarda da Denktaş ailesi ile siyasi çalışmalarda,Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde genel seçimlerde UBP’de birlikte çok çalıştık. Bilhassa Raif Denktaş’la Ankara’da olduğu gibi Lefkoşa’da da iyi arkadaş olduk. Aydın teyzenin Raif’e olan ayrı bir tutkusu olduğunu bizzat dinleyen birisiydim. Aydın teyze el emeğine çok önem veren bir kişiydi. Yengem için işlediğim “Maraş İşi “ elbiseyi gördüğü zaman kendisi için de ayni motif maraş işini işlememi istemiş ve çok güzel beyaz bir kumaş almıştı. Büyük bir heyecanla işlediğim bluzu da çok beğenmişti. Aradan çok uzun yıllar geçse de, daha sonraki yıllarda onu görememiş olsakta o bizim, çocuk kalbimizin, hep ana yarısı teyzesi olarak kalacaktır. Bu gün Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Raif Denktaş’ın çok değerli hayat arkadaşı Aydın Denktaş’ın eşine ve ülkemiz toprağında yatan sevdiklerine,yine ayni toprakta kavuşacağı bir gündür. Kendisine Allahtan rahmet dilerken hayatta olan çocuklarına ve ailelerine uzun ömürler diliyoruz. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti halkının başı sağolsun.