Nergisli eski adı ile Yenağra Mesarya bölgesinin önemli köylerinden biridir.Nergisli köyümüz topraklarında yetişen Ada’nın en güzel kokulu çiçeği Nergis ‘den adını almıştır. Babam Hüseyin Özdemir kitap haline getirdiği anılarında köyü, Yenağra’yı da anlatmıştır. Babamın hayatında Omorfo Öğretmen Koleji’nin kendisine verdiği tecrübenin farkındalığı vardır. Bu kolejin sayılı ilk mezunları arasından olmuş bir öğretmendi. Babam Larnaka’ya öğretmen olarak gitmeden önce nikâhlanmam gerekiyor demiş ve eş seçimini yaparken, köyün güzel kızlarını gözden geçirdiğini ve kendine uygun kızın merhum öğretmen Şakir efendinin 18 yaşındaki kızı ‘Fatma’ olduğuna karar verdiğinde kendisinin de 22 yaşında olduğunu yazmıştır. Annemin köyün dışındaki şeftali denen su kuyularından su çekip, testi omuzunda eve su taşıdığını, dikiş-nakış, tezgah çorap dokuma yaptığını, pamuk kozaları ile yaktığı bahçedeki fırında ekmek, çörek pişirdiğini, anneme, babasından kalma Yenağra köyünde 80 dönüm arazi olduğunu, nohut, böğrülce, mercimek gibi mahsul yetiştirdiklerini ve annemin bir öğretmen için ideal bir eş olacağına karar veridiğini ve onunla nikâh kıydıklarını belirtmiştir. Düğünleri bir yıl sonra olacaktır.Annem köyde kalmıştır. Babam Perşembe okuldan sonra Larnaka’dan 24 mil uzaklıktaki Nergisliye bisikleti ile nerdeyse uçarak gittiğini,Cuma tatili sonrasında ise Larnaka’ya iki saatte vardığını, Larnaka’nın denizinden köye doğru esen rüzgarın, köye gidişinde merhametli, dönüşünde acımasız olduğunu büyük bir samimiyet içerisinde itiraf eden olmuştur. Bu evlilikten biz üç kardeş doğduk. Her hafta sonu köye gidişimizde Naciye nenemi, onun annesi Şerif Mullayı,Abdullah dayıyı, Mehmet Aşık dayımızı, Ahmet Kaptan amcamızı, Ulviye yengemizi, çocukları Seval, Fatma,Hatice, Yener ve Şükrü Kaptan’ı , Süleyman dayıyı,Eminabayı, Halidabayı, Ali Naci dayımızı evlatlarını, Keseli Nenemi, Niyazi Dedemi Kahveci Cahit dayıyı, önünde önlüğü ile kumda kahve pişiren eşi Vediabayı tanıyanlar olduk . Turgut Yenaralığı, Salim Kusetoğluları, Komşumuz Tahsin Dayıyı , Cemal dayıyı, kızı Ayten’i şimdi kendisi eltim olmaktadır. Oğlu Mustafa Adağlu derken Dr.Ahmet Kaşif ‘i Reşat beyi, Kemal Yücel’i,Ergün Demirciler, Onay Fadıl,Halil Ada, Duraliler ayrıca öğretmen Mehmet Galip beyi torunu Hasan Nihat Erduran’ı hepsini hatırlayanlarız . Çocukluğumuz boyunca köye gittiğimiz, yaz gecelerinde damda yattığımızı,köyümüzün o mistik kokusunu unutmayanlarız. Babam köy kahvesinde radyo olduğunu ve şarkıların ve haberlerin orda dinlendiğini o zamanlarda kahvenin köyün ileri gelenlerinin toplandığı yer olduğunu gazetelerin okunduğunu birçok anısında iyi ki yazmış. Bayramlarda bütün köy halkının caminin bahçesinde bayram namazından sonra bayramlaştığı çocukluk hatıralarımda saklı olandır. Köy Rumlar ile karma idi ancak toprak daha çok Türklerin elinde idi. Makarios köy kilisesinde ayin yapmıştır ve Rumlar’a toprakta Türkleri geçmezler ise bir daha köye gelmeyeceğini söylenenler arasındadır . Kıbrıs’ta Tren olduğu zamanlarda mevcut istasyonlardan 30 tanesi içinde birisi de Yenağra da vardı. Yenağra’ya ”Ağaların Köyü” de denilirdi. Sosyal Medyanın gücü içinde, Facebook’ta ”7 Nisan Bahar Pikniği” için organize olan gençlik, kökü ”Yenağralı“ olan bizlere de ulaşmayı bildiler. Yeni kurulan bir sivil toplum örgütü “Nergisli Kültür Sanat ve Spor” derneğinin bu ilk etkinliği olacak, daha önce de etkinlikler yapıldığını Dernek Başkanı ”Tahir Karan“ bilgi olarak bana vermiştir. Ancak bu sefer gördüğüm o ki Nergisli köylüleri, genci ile yaşlısı ile köyün adını ve köyün yetiştirmiş olduğu tarımda ve hayvancılıkta yer eden önemli kişileri ayrıca siyaset adına köyden birçok önemli kişinin milletvekili oluşunu,eğitim adına başarı gösterenleri gündemde tutup yeni yetişen gençliğe rehber olmak niyeti ile köyde dayanışmayı pekiştirmek adına herkesi bu piknikte görmek istemektedirler. Hazırlanın! kısmet olursa 7 Nisan‘da Pazar gün köyde olacağız. Gençlik, sizi orda bekliyor...
