Kalemlerin ağlamadığı, haykırmadığı.
Mavi bir Dünya istiyorum, yaşanası umutların yeşerdiği...
Sevda mavidir, mavi ise umut...
Sende yüreğini hep mavi tut...
Sonra bir düş kur
Umuda dair
Dünden sonra yarından önce
Yaşayamadığın ne varsa
Hepsi avuçlarında
Sımsıkı tut
Tut ve bırakma...
Yaşanası onca güzellikler varken neden bu çirkinlikler.
Hergün kara haberlerle çirkinliklerle uyanmak kalemleri yordu, yürekleri sızlattı. ilkbahar mevsimi gibi olan bu Dünyada güzel yaşamak varken neden bu zalimce çirkinlikler... Bir ülkede saygı bitmişse o ülkede her türlü çirkinlikler diz boyu.
Bu dünyanın daha fazla başarılı insana ihtiyacı yok.
Aksine bu dünyanın acilen ve her türden barışçı,
iyileştirici,
onarıcı,
öykücü ve sevgi dolu insanlara ihtiyacı var.
SiziSeviyorum.