Çaresiz kaldığımız.
Umutlarımızın tükendiği durumlarda.
En yakınlarımızın hiç beklemediğimiz bir zamanda aramızdan ayrılmaları karşısında. Genellikle tüm suçu dünyamızda bulur ve ona acımasızlıkla yüklenir “ Acımasız Dünya” tekerlemesini yaparız.
Geçtiğimiz gün, çok ama çok samimi ve yakın arkadaşım Mehmet Akar’ın aramızdan ayrılışını duyduğumda şok oldum.
Rahatsızlığını da bu vesile ile öğrendim.
Rahatsızlığından haberim olmadı. Ziyaretine gidemediğim için üzüntüm bir o kadar daha tavan yaptı.
Sevgili Mehmet’i Ankara’da tanıdım.
Sözünün eri olup, vatansever bir kişiliğe sahipti.
Ankara’daki yıllarımız, bir hayli inişli yokuşlu oldu.
Okullar, can güvenliği açısından tekin değildi.
Yüksek öğrenim gençliği, çeşitli fraksiyonlara bölünmüş bir durumda, birbirleri ile kıyasıya mücadele içerisinde idiler.
Ecevit’in başında bulunduğu Cumhuriyet Halk Partisinin görüşlerini benimseyen arkadaşlar olarak, bir araya gelir. Ne yapacağımıza dair fikirler zikretmeye çalışırdık.
Demokratik Sol bir dernek kurmak için, tüm arkadaşlar mutabık kaldık.
Bunun için dernek kurma faaliyetlerine başladık.
İlk başta, büyük sorun olarak adres sorunu çıktı.
Yani kurulacak dernek binasının hangi adreste olacağı?
Bu sorunu aşmamız için kafa patlatmaya başladık.
CHP’nin bir yan kuruluşu olan ve Rahşan Ecevit’in başkanlığını yaptığı, Köylü Derneğinin binası aklımıza geldi.
Bu derneğe devamlı gidiyor ve Rahşan Hanımla dernek ve parti ile ilgili konuları konuşuyorduk.
Bu konuşmalarımızın birinde, konuyu Rahşan Hanıma açtık ve derneğin kurulması için adres sorunu yaşadığımızı. İzin verirlerse Köylü Derneğinin adresini, kuracağımız dernek için kullanmayı önerdik.
Rahşan Hanım, çalışmalarımızdan memnun olduğunu belirterek. Köylü Derneğinin adresini verebileceğimizi söyledi.
Sevgili Mehmet Akar’ın da içinde bulunduğu arkadaşlarla. Tüzük çalışmalarını son aşamaya getirerek” Ankara Kıbrıslılar Demokratik Sol Derneğini “yetkili mercilerin onay vermesi ile kurduk.
Dernek faaliyetlerini, adres gösterdiğimiz Köylü Derneğinde yapıyorduk. Bu iş için Rahşan Hanım derneğimize ayrı bir oda tahsis etmişti.
Mehmet Akar’a oluşturulan derneğin yönetiminde, aktif bir görev verilmişti.
İlk görevimiz, ki bu tarih 20 Temmuza denk getirilmişti. Anıtkabir’e Atanın huzuruna çıkmak ve Türk Ulusuna karşı minnet ve şükranlarımızı sunmak olmuştu.
Hemen ardından da Barış Harekatında çıkarmaya katılıp Generalliğe terfi eden, Ankara Garnizon Komutanı Osman Fazıl Polat Paşayı ziyaret etmiştik.
Ayni gün, Kızılay’da Barış Harekatını eleştiren bir kısım marjinal gruplara karşı. Harekatın haklılığını içeren, geniş kapsamlı bildirimizin, Ankara halkına dağıtılması oldu.
Bu faaliyetleri, aramızda para toplayarak sürdürüyorduk.
Çünkü derneğimizin hiçbir yerden geliri yoktu.
Bu faaliyetlerin yanında, Ankara’da öğrenim gören arkadaşlarımızın sorunları ile bilfiil ilgileniyor. Yetkililerden çare bulmalarını talep ediyorduk.
Tüm arkadaşlarımız, bir nefer gibi, hem maddi, hem manevi uğraş veriyorlardı.
Sevgili Mehmet Akar, bu faaliyetlerin içinde en disiplinli çalışan arkadaşlarımızdan biri idi. Aynı zamanda örgütün disiplinini de sağlıyordu.
Üstlendiği görevi katıksız yapar. Yapmak için de hiçbir şeyi esirgemez uğraş verirdi.
Yakalandığı illet hastalık karşısında direnemedi. Hastalık galip geldi. Sevgili Mehmet Akar’ı aramızdan ayırdı, alıp gitti.
Yıllarca, bu illetin üzerine ciddi şekilde gidemeyen. Gerekli denetimleri, falan filan kırılmasın diye, gereği gibi yapmayan veya yaptırmayan, siyasi erktekiler. Bu gibi durumlarda çaresizlik içine girerler.
Almanya 1980 ‘li yıllarda. Kanserde dünya sıralamasının üzerinde idi.
Tarım ilaçları ile mücadelesi sonucu, şimdi listenin alt sıralarında.
Sevgili Mehmet. İnan üzüntümü belirtecek kelime bulamıyorum.
Bu bozuk düzen, kurbanlarına seni de dahil etti.
Bakalım sırada kim var?
Sonra da çıkıp “Dünya çok acımasız “tekerlemesini yaparız.
Dünya mı acımasız. Yoksa dünya üzerindeki bizler mi?
Sevgili Mehmet. Rahmetin bol. Işıkların eksik olmasın.
Tüm ailenin ve sevenlerinin başı sağ olsun.