'Canımız Yandı'

Çoğalmalıydık, gökyüzünde kuşlar,


Çoğalmalıydık, gökyüzünde kuşlar,
Suda balıklar,
Yüzlerde gülümsemeler,
Kalplerde sevgi,
Dünyada iyi olan, güzel olan her şey çok çok güzel olmalıydı... Özgürce büyüyen AĞAÇLAR, Yemyeşil gür ORMANLAR, yeşeren topraklar renk renk açan, renklenen çiçekler. Salına salına korkusuzca yürüyen hayvanlar... İnsan, İnsanlar bunu neden yapıyorsunuz. Kendi nefesinizi, nefesimizi kesiyorsunuz. 17.Mayıs 2020. Pazar günü Canımız yandı, binlerce hektar ormanımız kül oldu. Anıt zeytin ağaçlarımız, asırların ötesinde yetişen sayısız Ağaçlarımız...
Ve sonrasında hiç durmadan ardarda gelen yangınlar. Bizim Ülkemiz bu kadar sahipsizmi.? Neden biz ilaç olmayı öğrenemedik, kırk mil ötede Türkiye' miz her zaman yanımızda başucumuzda. Allah razı olsun. Ama bu zor süreçte yazık günah, uyanıp kendimize gelmek zorundayız, yardıma muhtaç bir ülke olmamalıyız. Yıllardır Doğanın kıymetini, önemini yazdık, anlattık, kalemlerimizin mürekkepleri kurudu yazmaktan, dilimiz damağımız kurudu anlatmaktan. Sesimizi duyan olmadı. Neden? Küçük bir ülke, bir avuç kadar toprak. Eğer bir devlet varsa öncelik, Ağaçlar ve çevremiz olmalıydı. Orman bekçisi yok, gözetleme kuleleri yok. Avrupa birliği Ormanlarımızı gözetleme cihazı vermiş, atılı bir köşede duruyormuş. Helikopter alımının önemini kitaplarımıza kadar taşıdık, sesimizi duyuramadık. Güzelyurt bölge insanımızın can damarıydı Kalkanlı, Tebebaşı arasındaki Ormanımız. Ne çok anılarım var oralarda ailemle birlikte, yaptığımız piknikler, yürüyüş kulvarımız. Mis gibi hava ciğerlerimize tertemiz oksijen depolardık. Şimdilerde kapkara kömür yığını, Gökyüzü ağladı, yağmurlar küstü, Güneş güldü halimize. Çok merak ediyorum Devleti yönetenlerin içi sızlamıyormu, elbette sızlıyor, ben bunun adına ilgisizlik diyorum. her yıl yakılan hoyratça yok edilen ağaçlarımız, kirletilen Çevremiz, kim, kimler dur diyecek, keşke elimde sihirli bir sopam olsada her yeri YEŞERTİP, güzelleştirebilseydim. İçim yanıyor çaresizliğime üzülüyorum. Benim bir yanım Mavi, diğer yanım yeşil. Bir ANNENİN çocuğunu sevdiği gibi seviyorum ülkemi Vatanımı... Huzur veren, ülkesini düşünen, insanları çok seviyorum.
Deniz gibi masmavi, coşkulu, Umutlu...
SiziSeviyorum
Bu haber 11957 defa okunmuştur

:

:

:

: