Seni Seviyorum, inatla Denizin kendi derinliklerinde yatan ince kumları, yüzen balıkları, sevdiği gibi. Seni severken, Dünyadaki her şeyi Seviyorum... Ama seni her şeyden çok Seviyorum. Sen evlatsın evlat...

Dünyadaki en büyük zenginlik en büyük mutluluk insanın evladı olması. Bir annenin çocuğunu kucağına alması, her gün yavaş yavaş büyüdüğünü görebilmesi, hayattaki en büyük güzelliktir. İlk öğretmen anne. O evlatla kurduğu sevgi bağı, içinde barındırdığı tılsım, hayatının, ömrünün parçası. Bir şiir gibi, ölümsüz bir şarkıda yaşamak. Fırtınalı rüzgarlarda kalkan olmak, olabilmek, Anne evlat arasındaki ilişkiler çok büyük güçten geçer... Çocukluğunuz, sizin çocuklarınız değil onlar kendi yolunu izleyen, Hayatın oğulları ve kızları, Sizin aracığınızla geldiler. Ama sizden gelmediler. Ve sizinle birlikte olsalar da sizinle birlikte değiller. Onlara sevginizi verebilirsiniz. Düşüncelerinizi değil, düşüncelerinizi değil. Çünkü onlarında düşünceleri vardır. Bedenlerini tutabilirsiniz. Ruhlarını değil. Çünkü ruhlar yarındadır. Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz. Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz, sakın onları Kendiniz gibi olmaya zorlamayınız. Çünkü hayat geriye dönmez. Dünle de bir alışverişi yoktur. Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar. Okçu sonsuzluk yolundaki hedefi görür. Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar. Okçunun önünde kıvançla eğilin. Çünkü okçu uzaklara giden oku sevdiği kadar. Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever...
Sizi Seviyorum...