Geçtiğimiz gün, 1975 ‘te Otonom Türk Yönetiminin oluşturduğu Türk Federe Devletinin kuruluş tarihi olan 13 Şubat’ta bazı çevreler açıklamalarda bulunarak. Federasyon temelinde çözüme vurgu yaptılar.
Adada soruna bulunacak çözümde, Türk tarafı hep iyi niyete sadık kalarak Federasyon için uğraşlar vermiştir.
Bu iyi niyetinin bir göstergesi olarak da Rum ve Yunanlılar tarafından adayı kan gölüne çeviren politikalar karşısında. O dönemlerde yaşayabilir bir çözüm modelinin Federasyon olduğunu ve bunun bir iyi niyet davranışı olarak da 1975’in 13 Şubat’ında karşı tarafın da bunu kabullenmesi ile birlikte. Federal bir çözümün Türk tarafından adımı atılmıştır.
Kıbrıs sorununda Federasyona giden yola tek adımla ulaşmak mümkün değil. İkinci adımın karşı taraftan yani Rum tarafından gelmesi gerekirdi.
1968‘den beri zoraki olarak masada Federasyon görüntüsü adı altında zamana oynayıp, AB’ne girdiler. Birliği de arkasına alarak, egemenliğini tüm adaya yayma ve tüm adaya egemen olma emelinden hiç ama hiç ayrılmayarak. Bu emel için 50 yıldan fazla bir zaman dilimini Kıbrıs Türk Halkından çalmıştır.
Kıbrıs Türk Halkı ve Anavatan, sekiz yıl Rum ve Yunan tarafının soruna Federasyon çatısı altında bir anlaşma yapmasını iyi niyetle bekledi. Bunu görmeyince, Federe Meclis bağımsız devlet olarak KKTC’ni ilan kararı aldı. KKTC ilan edilirken bile, ortaklığın önünü açık bırakarak, Federasyon modelinin kapısını Anayasasında açık tuttu.
Devletini ilan eden Kıbrıs Türk Halkı. Federasyona dayanan bir ortaklık modelinin görüşmelerini de iyi niyetli olarak devam ettirdi. Bunu, karşı tarafın Crant Montana’da 2017 yılında masayı berhava etmelerine kadar devam ettirdi.
50 yılda, karşı tarafın taktiği, zamana oynayıp statükodan yararlanarak ve dünyayı da aldatarak, Kuzeye ambargoları devam ettirmek. Türk tarafı ile adil ve kalıcı bir ortaklığı düşünen müstakbel ortaklarımızın. Bize karşı ısrarla sürdürdükleri ve yanlarına da aldıkları batılılardan, sorunun çözülmesine iyi niyetle bakmak ve beklemek mümkün mü ? Olası mı ?
Bunu, 50 yılı aşan bir zaman diliminde gördük ve yaşadık.
Karşı tarafın Federasyon anlayışı. Rum egemenliğini ve nüfusunu kuzeye de yansıtarak, Adanın tek hakimiyetini garantörlük sistemini de ortadan kaldırarak elde etmek. Kıbrıs Türk Halkını Batı Trakya Türkleri gibi ezmek. Batı Trakya Türklerinin durumu, Avrupa’nın yüz karası. AİHM Batı Trakya Türkleri için verdiği kararları uygulamayan Yunanistan karşısında bigane. Sus pus. Utanmadan Kıbrıs Türklerinin garantörü olmaya da soyunuyor.
Ortaklık Cumhuriyetinin mezarını kazan. 50 yıldan fazla bir süre de federasyon çözümü ile türlü oyunlarla federasyonu da gömen, Rum tarafı karşısında. Türk tarafının yapması gerekenler vardı.
O gerekenler de Crant Montana’da, Rum ve Yunan tarafına, sürdürülen görüşmelerin son şans olduğunu. Süreç sonuç alınmadan biterse, artık Federasyonun görüşülmesinin mümkün olmayacağı açık bir dille söylenmişti.
Görüşme sürecinin sonlandığını, zamanın Cumhurbaşkanı Sn. Akıncı da açıklamıştı.
Federasyon için Kıbrıs Türk tarafı 50 yılı aşkın bir süre, iyi niyet çerçevesinde ambargolara karşın bir çözüme kavuşmak için umutla uğraştı.
Fakat, karşı taraftan Federasyon koşullarını ( paylaşımı ) içlerine sindirecek bir karşılık görmedi.
İnsanlığın bir umutla gidip şifa bulmasını sağlayacak Hastaneleri bile Rum Halkı, Türk Halkından esirgedi.
Anastasiadis, Çavuşoğlu’na :
“Halkım, hastaneleri bile Kıbrıs Türkleri ile paylaşmak istemiyor.”
Yollu açıklamalarda bulunduktan sonra. Karşı tarafın ille de Federasyon tezinde ısrar etmesi. Ne denli samimi ve iyi niyetli bir davranış olur ?
Olsa olsa, bu politik oyunun altında, olası görüşme sürecini zamana yayıp, statükodan faydalanmaya devam etmektir.
Federasyon şansını, Rum tarafı 75 - 83 yılları arasında var olan Türk Federe Devletini, sürdürdükleri tavırla. 13 Kasım 1983 ‘te ölüm çukuruna yatırmakla olanaksızlaştırdılar.
Crant Montana’da ise maksimalist davranışları sonucu, masayı devirmekle. Federe Devleti ve dolayısı ile Federasyonun toprakla örtülmesine ve gömülmesine neden oldular.
Efendim, son paragrafımda halkımızı yine uyarmak istiyorum. Dün, yazımı yazarken, 3 insanımızı covitten kaybettiğimizin haberi ile sarsıldım. Virüs, hiç şaka yapmıyor. Ne olur ? Kurallara uyalım. Mümkün mertebe, zorunluluk olmadıkça konutumuzdan çıkmayalım.
Kurallara uymayanları, ikaz edelim.