Renkli kadınımdır ben
Siyahı giyerim baştan aşağa asalet, zarafet
Kimse bilmez yüreğime gömdüğüm düşlerimin yasını tutarım oysa...
Bugün kalemim biraz alıntı biraz içimden geldiği gibi çıktı karşınıza.
Dize dize süzüldü kalemin ucundan Kadının güzelliği ve önemi.

Renkli kadınımdır ben
Pembeyi giyerim çocuk oluveririm.
Gözlerimde pamuk şekerler bir umut salıncağı akıllanmaz akıl almaz bir cimcime içimde biraz haylaz biraz yaramaz.
Düşe kalka ezberledim hayatın patika yollarını oysa. Çocuk yüreğim işte...
Daha dün gibi ayağımda kırmızı rugan ayakabılarım, çam ağacına asılan salıncakta saatlerce sallanmalarım. Özlediğim dünlerim.

Renkli kadınımdır ben
Maviyi giyerim gökyüzü oluveririm, kuşlara özenirim kafessiz kanatlarındaki özgürlüğe parmak ucu dans ederim,
bir papatya naifliği ile, mavi dolar içime.
Her nefesimde hep mavi gülümserim oysa... Yosun kokulu Denizim beni kolları ile sarıp sarmaladığı o uçsuz bucaksız mavilik.


Renkli kadınımdır ben
Kırmızıyı giyerim asi oluverir ruhum,
yüreği mert dili sert.
Koparılmışlığım, savrulmuşlugum hırçın bir gül edasıyla bir kül renginde, dikenlerim naif ruhumun kalkanıydı oysa...

Hikayelerin içinden geçerim, hayat tuvalimde her rengi severim, renkten renge girerim.
Biraz çocuk biraz anne biraz vefa biraz cefa biraz sanatçı biraz yazar, biraz da sefa.
Bir hatırlı kahve bir de mayhoş eden
bir kadeh şarap anlar beni.
Sessizliğimi, sendeleyişimi, tebessümümdeki
gizli hüzünleri...

Renkli kadınımdır oysa
Alıyla, moruyla, siyahı ile...
Kadınım ben o içimde bitmez tükenmez sevgi ile kucakladığım herkesi.
Sizi Seviyorum...