Bu nasıl iş anlamak mümkün değil. Döviz çıkarken ok gibi fırlayan marketteki raf fiyatları, döviz inerken mıh gibi çakılmış duruyor.
Başbakan Faiz Sucuoğlu, “Yüksek fiyatlarla ilgili denetimler tüm hızıyla sürüyor. Yanlış yapan kimsenin gözünün yaşına bakılmayacak” dese de asıl önemli olanın söz değil icraat olduğu net olarak görülüyor.
Çünkü kimsenin Başbakan’ın açıklamasını üzerine dahi alınmıyor. Herkes havaya bakıyor, ıslık çalıyor.
Aynı tartışma Türkiye’de de yapılıyor. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 'Dolardaki artış sırasında fiyatlar hangi hızla ve hangi oranla yükseltiyorlarsa aynı şekilde şimdi de geri indirmelerini özellikle bekliyoruz' dedi.
Bu çağrı üzerine fiyatlarda aşağı doğru bir hareketlenme başladı.
Ancak bizim ülkemizde, kimse bu çağrıyı görmek dahi istemiyor.
Fiyatları indirmemekte direnenlerin ilk mazereti, “Biz ürünleri yüksek döviz kurundan aldık” şeklinde.
Dolayısıyla stoktaki ürünler bitene kadar satışların zamlı fiyatlarla satılmaya devam edeceğini savunuyorlar.
Dayanıklı tüketim malları ya da teknoloji ürünlerinde kısa bir süre beklemeleri elbette anlaşılabilir.
Ama domates, salatalık, patlıcan, biber fiyatlarına ne oluyor?
Onlar da mı stoklandı? Sebze meyvenin tezgahtaki ömrü kaç gün? Fiyatları neden düşmüyor?
Marketler Birliği, dövizde bu hafta yaşadığımız büyük düşüşün kalıcı olması halinde temel tüketim ürünlerinde de fiyatların düşmeye devam edeceğini söyledi.
Şu anda bile fiyatlarda yüzde 20-25 arasında bir gerileme yaşandığını iddia etti.
Duy da inanma.
Peki madem fiyatlar düştü, biz neden göremiyoruz?
Bu ürünler uzayda değil bu ülkede satılsaydı, bizim de bu ucuzluğu hissetmemiz gerekmez miydi?
Akıl alır gibi değil.
Var olan sorunları bile gerçekçi somut yaklaşımlarla ele alamıyoruz.
Günün sonunda da ülkedeki sorunların çözülememesinden şikayet ediyoruz.
Artık yeter. Bu devran böyle devam edemez. Herkes aklını başına toplamalı. Bizden söylemesi…