Sovyetler Birliği dağıldığından beri Ukrayna ile ‘bir iyi, bir kötü’ ilişkisi olan Rusya, Ukrayna’yı tarihsel olarak kendi toprağı görüyor, NATO üyeliğine karşı çıkıyordu.
Ukrayna ise bağımsızlığını ve toprak bütünlüğünü savunurken, yıllardır sürekli Rusya’nın tehdidi altında yaşıyordu.
NATO Ukrayna için bağımsızlığa giden önemli bir araçtı.
Batı bu konuda Ukrayna’yı destekledi. Hatta son 10 yılda Ukrayna en önemli silah pazarı haline geldi.
Ancak yıllardır arkası sıvazlanan Ukrayna halkı dün Rusya’nın saldırısı altında inlerken, Batı sadece açıklama ve kınamayla yetiniyordu. Yani Ukrayna’nın güvendiği dağlara kar yağdı.
Ukrayna’da yaşananlar bizim coğrafyamız için de önemli bir derstir.
Filistin’in efsanevi lideri Yaser Arafat’ın Kıbrıs Türlerine önemli bir mesajı vardı.
“Benim gömülecek toprağım yok. Sizin Türkiyeniz, anavatanınız var” sözü Kıbrıslı Türklerin kulağına küpe olmalıdır.
Her koşulda her zaman bizi destekleyen Türkiye ve Türk askeri, bu topraklardaki bağımsızlığımızın yegane teminatıdır.
Bugün Ukrayna’ya AB, NATO ve ABD’den verilen sözlerin nasıl tutulmadığına tanık oluyoruz.
Ukrayna, bizim sahip olduğumuz gibi bir anavatana sahip değil.
Avrupa’nın orta yerinde silahlandırılan ve Rusya’ya karşı kullanılmaya çalışılan Ukrayna, bugün işgal altında.
Buradan çıkarılacak dersler vardır. Rumlar Ukrayna’nın başına gelenleri iyi izlemelidir.
Ukrayna, büyük bir gücü karşısına aldı. Avrupa’nın silah pazarı oldu. Ama sonunda hüsrana uğradı.
Rumlar da Türkiye gibi bir devleti karşısına alarak silahlanma yolunu seçiyor. Ancak bu silahlara güvenerek politika üretmek Güney komşumuzun da felaketi olabilir.
Büyük umutlar bağladıkları ve Türkiye’yi bay pas ettiklerini düşündükleri EastMed projesinden ABD’nin bir günde nasıl desteğini çektiği de ortadadır.
Bu kaygan zeminde Ukrayna’nın başına gelenleri Rum komşularımızın çok iyi tahlil etmesi gerekir. Bizden söylemesi…