Kararlıdır Kasım...!
Eylül, Ekim gibi nazlanmaz öyle.
Hoşça kal der, ben yokum der, giderken kapıyı çarpar da gider.
Soğuktur Kasım, sıkı giyinseydin der, şemsiyeni yanında taşısaydın der, güneşime aldanmasaydın der.
Vedadır Kasım, bir yarını alır da gider....!
Birbirini kovalayan günleri ayları hatta yılları KASIM ayına benzetiyorum. Dünya insanını öyle çok çarptıki, öyle çok üzdü, üşüttüki bu yaşananlar. Bir mucize bekler gibi beklemeye başladı insanlık. Ve bekliyor, kocaman bir koruyucu şemsiyenin açılacağı günü, olumsuzlukların durulacağı günü, umutların yeşereceği günü bekliyor. Elbet bir gün, o gün gelecek. Cehaletler son bulacak. Çiçekler yeniden açacak, geleceği aydınlatan çocuklar doğacak. Yarınlar güzel olacak.
Sizi bilmem ama ben, dünyada en çok cehaletten korkarım. Çünkü cehalet kendi bildiğinin dışında bir bilgi ve düzey olduğunu farketmeyen bir kör karanlıktır.
Zehirli tutkular ve fanatik öfkeler üretir. En kötü yanı da cahilin cahil olduğunu bilmemesidir.

Zülfü Livaneli.

Sizi Seviyorum...