Gökyüzü kimseyi karanlıkta
bırakmaz;
Sadece insandır,
İnsanın ışığını çalan...
Oysa Bir yerimiz varsa bu dünyada. Ömür dediğin nedirki. Bir kelebeğin çırptığı kanatları kadar..
her şey insanca olmalıydı.
Sevmek de..
Yaşamak da..
Ölmek de.
Birbirimizi anlamamız için, aynı dili konuşmamıza gerek varmı, gerek yok, hepimiz yolcuyuz. Aynı gemide giden yolcularız. Aynı Gökyüzü altında yaşayanlarız.
Elinden bir şey gelmeyince
Uzun uzun susarmış insan.
Bende öyle susuyorum ,
Ne kadar dayanır yüreğim bilmem ama, susuyorum.
Zaman, zaman kalemim olumsuzluklara dokunsada, içimdeki acıyı susturamıyorum. Önümüzdeki günlerde seçim varmış. Heryerde adaylarımız. MAŞALLAH.
peki bu güne kadar kirlenen çevremiz için ne yaptınız?. Nokta.
Ve biliyorsunuz Ülke Sevdası. İçinin sızlamasıdır.
Işığı yakıp, bir çok Ülkere örnek olup, nesilden nesillere taşımaktır...
Sizi Seviyorum...