İlk Defa Hayatımda ısındığım için bir sıcak çorba içtiğim için kendimden utandım.
Vakit gece gözler yaşlı ve yürekler ağır.. Enkaz altında kalan kalmış... 'Sesimi Duyan Varmı?' Diye Feryat eden gönüllü güzel yürekler. Bu nasıl bir acı nasıl bir AFET. Bu soğukta buzda gecenin zifiri karanlığında sıcacık yataklarında uyuyan binlerce insan. Hiçmi acımadın Deprem, hiçmi acımadın. O küçücük çocuklara. yaşlı, genç sayısız binlerce insan.. Bitmek nedir bilmeyen. 7.7 şiddetinde. Deprem içinde Deprem 7.6 yerle bir ettin güzelliklerle yüklü o yerinde defalarca ziyarate gittiğim canım Türkiye'min güzelliğine doyamadığım. o güzelim manzaraların tarihi, kültürel dokuların Güzelliği. kocaman, kocaman apartmaları binaları. O yürekleri sıcacık müsafir perver insanları. Dünyada ilk defa görülen böyle bir Afet. 'HİROŞİMA' dan
ikibin kat büyük. Yer Gök toz duman içinde. Yürekler lal oldu. Dünya, Afet bölgesine taşındı. Kurtarıcılar yardım ekipleri. Uçaklar, Tırlar dolusu yardım malzemeleri. Biz K.k.t.c olarak sevgimizle yardımlarımızla kalbimiz orda. Ve acımız aynı. Seçilmiş şampiyon çocuklarımız basketbol adına gitmiş oldukları Adıyaman'da depremde yıkılan İSİAS otelinin altında kaldılar. Kıbrıs'tan giden Milli Eğitim Kültür Bakanı Sn. Nazım Çavuşoğlu, yardım, kurtarma ekibimiz, aileleri, belki bir umut uğruna. Canla başla çalışıyorlar. Ne yazıkki gelen haberler hiç iç açıcı değil. Betonların, molozların altında. Yerle bir olan On şehir, köyler Yüreğimiz içimiz karardı. Beynimiz durdu. Gözyaşlarımız sel oldu. Sayısız sönen ocaklar, öksüz kalan çocuklar, yok olan aileler. Varını yoğunu kaybeden insanlar. Yazacak ne kaldı hiçbirşey. Kalemler yasta.