Kalbiniz yetmiyorsa ne insanı ne etrafınızı özellikle ülkenizi yormayın. Cesaretiniz yoksa çıktığınız bu kutsal yolculuktan vazgeçin.
İnsan bir kalbini ısıtanı,
Birde yüzünü gülümseteni unutamıyor, sevmekten vazgeçmiyor asla… İnsan, insandan uzaklaşırmı. Ülkesinden vazgeçermi?
O kadar çok uzaklaştı ki herkes, herkesten.
Dönüp baktığımda kalbim varya çok acıyor. Herkes yorgun, üzgün. Her pazartesi, magazinci.com da yazmaya başladığım günden itibaren coğrafyamı, adım adım gezerek tarihini, kultürünü objektifimle görüntüleyerek, kalemimden dökülen bilgilerimle, magazinci.com okuyucularımla paylaşmaya çalışıyorum. Bir insan ülkesini, coğrafyasını bukadar çokmu sever, evet çok seviyorum. Görülecek, koruyacak öyle çok tarihi kültürle yüklü coğrafyamız ki yazılarımla bir elçi olmayı üslendim, bu üstlendiğim misyonunumla kendimle gurur duyuyorum... Gönül arzu ediyordu ki benim cennet ülkemin her karış toprağı, sokakları, pırıl pırıl tertemiz olmalıydı. Hani hep yazıyorum ya ne olurdu her taraf çiçeklerle, ağaçlarla süslü, miskokulu olabilseydi. Bir görsel alabilmek için yerdeki çöpleri temizlediğimi tahmin edebiliyorsunuz. Çokmu zor yasaları değiştirerek çevre uğruna savaşmak. Ben anlamış değilim.

Sizi Seviyorum...