Dünyayı seyrederken anladımki insanlar göründüğü gibi değil.
Oysaki biz insanların yapacak ne çok işimiz var. Gelecek nesillere bırakacak ne çok güzel işler. Kalemim her zaman dünyamızı kurtaracak olan sevgimiz saygımızdır diye bıkmadan usanmadan, yazıyor. Gittikçe yalnızlaşan bir dünya. Sanki küsmüş gibi. Kabuğuna çekilmişde insanlıktan intikam alıyor. Gökyüzünde duran kilometrelerce uzaklıkta olan GÜNEŞ lavlarını başımıza püskürtüyor. Ne varsa herşey yakıyor kavuruyor. Daha kendimize gelmeden. Bardaktan boşanırcasına yağmurlar, sellere dönüşüyor. Acımasızca önünde ne varsa silip süpürüyor iki ayda yağacak olan yağmurlar iki saatte her yer göl, nehir. İnsan olan üzülmezmi yüreği sızlamazmı.
“İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez.”
İşe yarayan fikirlere, üretimlere, güzel yürekli insanlara, çok büyük kahramanlara ihtiyaç var. Sevgi adına Kardeşlik adına. Dünyamızı sarıp sarmalayacak, bütün afetlerden kurtaracak büyük güce ihtiyaç var.
Mayıs gibiyim bugünlerde.
Bir yanım güneşe dönük,
Bir yanım soğuk alabildiğine...
Kararsız havalar gibi;
Ha yağdı ha yağacak gözbebeklerim
Bir bulut ağlıyor derinlerimde...
Mayıs gibiyim dedim ya
Başımda bir sevda sarhoşluğu
Bekliyor Haziranı ömrüm...
Sizi Seviyorum...