Son günlerde ülke gündemini meşgul eden, neredeyse Kıbrıs meselesi kadar çok konuşulan bazı konular var, bunlar okullarda din dersi verilmesi, tarih kitaplarının değiştirilmesi ve kolejlerin orta bölümlerinin yeniden açılması ve sınavla öğrenci alması.
Bu konularda bende naçizane görüşlerimi belirtip katkı koymak istedim. Öncelikle okullarda din dersi verilmesi konusuna bakacak olursak, dinin herhangi bir şekilde herhangi bir amaçla kullanılmasına şiddetle karşı olduğumu belirtmek isterim ve sadece kendi ülkemde değil dünyanın hiçbir yerinde insanların inançları yüzünden kullanılmalarını istemem. Okullarımızda din dersi elbette verilmeli benim okul dönemlerimde de din dersleri vardı ve bunun zararını hiç görmedim başka bir deyişle bu hayatımı olumsuz yönde etkilemedi. Din dersi ve Kuran kurslarının karşılaştırılması da bence çok büyük bir hata olur. İnsanlar bir cenazede veya bir kabir başında hiç olmazsa bir fatiha okuyabilmelidir. Batılı ülkelerde kiliselerin hükümetler kurdurup, bozdurabildiğini ve hayatın her alanına müdahale edebildiğini düşünürsek bizim bu
konuda ne kadar ileride olduğumuzu ve laiklik anlayışını devlet kademelerinden günlük yaşama yaydığımızı görebiliyoruz. Bu konuda aşırı ve radikal adımlar atılmadıkça bu konunun daha fazla büyütülmemesi gerektiği ve insan haklarına aykırı, özgürlükleri kısıtlayıcı, bir yaklaşım olamadığını düşünüyorum. Bir başka konu tarih kitapları, tarihimize yapılan büyük bir ayıp. Adı üstünde tarih, tarihi olmayan ve bundan utanan bir halk duydunuz mu? Yine kendimden örnek verecek olursam, tarih dersleri en sevdiğim derslerdi fakat beni hiçbir şekilde olumsuz etkilemedi. Ne aşırı milliyetçi oldum ne de başka milletlerden kimseyi düşman görüp de nefret ettim. Barışa olan inancımı da hiçbir şekilde tarihle eşleştirip geçmişte yaşamadım. Bu konu gerçekten artık sıktı. Her dönemde değiştirilen bu kitapların bize, çocuklarımıza verdiği zararın artık fark edilmesi gerek. Yapboz tahtasına çevrilen eğitim sistemimiz geleceğimizin temelidir. Ve bu temelin sağlam inşa edilmesi gerek çünkü bizi yıllarca bu temel ayakta tutacak.
Ve Kolej sınavları, öncelikle çocukların ve ailelerin baskı altında boğuşmasına, yarıştırılmasına karşıyım. Bir sınavın insanların geleceğini etkilemesi bana pek de doğru gelmiyor. Tüm okullarda daha etkili ve altyapısı daha iyi daha titiz bir şekilde hazırlanmış İngilizce derslerin okutulmasının faydasının daha fazla olacağını düşünüyorum. Her konuda olduğu gibi eğitimde de rekabet mutlaka ki iyidir ama burada söz konusu olan çocuklardır. Ve bu ayırım çok büyük zararlar doğuracaktır. Bu konularda aceleye gelmeden, hiçbir politik düşünce içermeden ilgili taraflar, sendikalar, bakanlık ortak bir konsensüs sağlayarak en doğru ve en mantıklı çözümü bulmalıydı ve mutlaka eğitimcilerin görüşü alınmalıydı. Bu konudaki tartışmalar sürerken 28 Haziran Pazar günü Koleje giriş sınavı yapılıyor. Zor bir
sınav dönemini atlatan öğrencileri ve tabi ki öğrenci velilerini Pazar günü zor bir sınav bekliyor. Herkese başarılar.
