Sigara şüphesiz birçok olumsuzluğun başlıca sebebidir. Birçok sağlık sorununun, kaynağı olan sigaranın, kullanımı bir şekilde engellenemiyor. Sigara kullanan herkes, zararlarını bile bile sigaradan vazgeçemiyor. Aslında sigaranın, insanların günlük yaşamlarının bir parçası olmasının, tarihi oldukça eskidir. 18. Yüzyılda Avrupa’ya İspanya üzerinden Amerika’dan geldiği sanılmaktadır. Önceleri, tütün yaprağına sarılan daha sonraları da kâğıda sarılarak içilen, ilk zamanlar keyif verici olarak bilinen sigara özellikle, 1965’li yıllardan sonra kullanım anlamında artış göstermiştir. Sigara içinde bulunan nikotin maddesinden dolayı bırakılması zor olan, çağımızın en tehlikeli alışkanlığıdır.
Dünya üzerinde, 65 ülkede sigara kullanımıyla ilgili çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Bu konu ile ilgili ilk adım 1903 yılında Kanada’da atılmasına rağmen, yasak içeren ilk uygulama 1993 yılında ABD’de başlamıştır. Tüm dünyada, olumsuz tepkiler alan, zararları bakımından çeşitli kampanyalar yürütülen sigaranın, üretiminin neden sınırlanmadığı da ayrı bir soru işaretidir. Bu noktada ticaretin ve ticari kazancın, sigara satışından sağlanan rantın, insan hayatının önüne geçtiği bir gerçektir. Bu noktada şunu düşünebiliriz, demokratik, özgür ve insan haklarının önde olduğu bir ülkede sigaranın kullanılmasının yasalarla engellenmesi yada kısıtlanması ne kadar doğrudur. Sigara içmeyen birisi olarak nasıl ki ben sigaradan rahatsız oluyorum, sigara içen biriside sigara içememekten dolayı rahatsız olacaktır. Bir konuya kısıtlama getirirken, her yönden düşünülmeli, sigara içenlerin kısıtlanması yerin e sigara üreticilerinin kısıtlanması, soruna daha köklü çözüm bulunması yönünde etkili olacaktır.
Bildiğiniz gibi ülkemizde sigara yasağı olarak da bilinen “ 44/2008 Tütün ürünlerinin zararından korunma ve denetim yasası” yürürlükte ve bu yasa ile birçok tartışmada başladı. Kapalı yerlerde sigara içilemeyecek ve içenlerle, içilmesine müsaade edenler cezalandırılacak. Yasa ile ilgili temel sağlık hizmetleri dairesi de, çeşitli yerlerde çeşitli zamanlarda denetimler yapıyor. Bu noktada olması gereken, mutlaka ki bu yasanın amacına ulaşması, yani bu kötü alışkanlığın insanlar tarafından terk edilmesi ve özellikle çocuk ve gençlerin sigaraya özenmemesi. İşin cezai kısmı ikinci planda olmalı. Şunu kabul etmeliyiz ki ülkemiz bir ceza ülkesi. Sigara yasağı ile ilgili daha katı önlemler alan ülkelerde var. Mesela, AB üyesi Finlandiya da yanında 18 yaşından küçük çocuk olanlar araçlarda sigara kullanamayacak. Sigara satan yerler sigaraları görünür yerde tutamayacak. Bazı sigara üreticisi şirketlerin tepkisini çeken bu uygulamalar daha çok tartışılacağa benziyor. Yeniden ülkemize dönecek olursak tabi ki bu kadar katı bir tutumu desteklemiyorum. Bana göre demokratik, özgür bir ülkede isteyen herkes belirli yasalar çerçevesinde her hakkı kullanabilmeli. Sigara içmeyen birisi devlet tarafından korunacaksa, sigara içeninde, bu kişisel hakkı gerekli düzenlemelerle korunmalı. Kapalı mekânlarda, sigara içenlere ayrı bir mekân oluşturulması için gerekli izinler verilmeli. Herkes kişisel tercihi bakımından özgürdür.
