Toplumlar sevinçte ve kederde bir olabilirlerse, insan olmanın gururunu taşıma hakkını elde ederler. Bir arada yaşamanın ilkelerinden en önemlisi paylaşımdır. Neyi, ne kadar paylaştığınız da elbette...

Biz Kıbrıslılar, yardım etmeyi severiz. Zaten o kadar küçük bir ülke ki, hemen hemen herkes kıyısından köşesinden birbirine akrabadır. Bu yüzden değil midir ki, politikalar bir türlü yürümez, istenilen sonuçlar alınmaz. Bu noktalarda öteki-ni küstürmemek, gücendirmemek başta gelen sorumluluk olarak algılanır.

Her ne şekilde olursa olsun, arada çok cimriler olsa bile /Hani cebinde akrep var denir ya. / yine de bizim insanımız her zaman cömerttir. Doğru olduğunuza, dürüst davrandığınıza inanırsa ekmeğini bölüşür inanın...

Sel felaketinin ardından kollar sıvandı. Herkes kendi çapında yardım seferberliğine katıldı. Ne var ki zaman zaman kafalarda soru işaretleri de bitmiyor ama. Dedik ya burası küçücük bir memleket... Herkes herkesin ciğerini biliyor. Adın çıkmışsa dokuza, inmez sekize misali bazı insanlara güvenimiz yok. Bunda da yerden göğe kadar haklı olduğumuzu biliyorum.

Bugün bir arkadaşımın torununu görmeye gittim. Bebeğimiz henüz 25 günlük... ARDA bebek, sel felaketinde kuvözdeydi, bazı arkadaşları gibi... Tanrı, hepsine sağlıklı, uzun ömür versin, elektrikler kesildiği halde yaşam savaşından galip çıktı. Aile, o gece deliye döndü haklı olarak...

Kahvelerimizi içip sohbet ederken konu hep seldi. Yanlışlar, zamanında alınmayan önlemler ve bir de yapılan yardımların doğru kişilere ve yerlere ulaşmadığı söylentileri... Fırsatçıların ceplerini doldurma hikayeleri... Yakınlarını kayırma saplantıları... Biz ne zamandan beri BENleştik, hatırlayamıyorum. BİZleştiğimiz gün insan olacağımızı bir öğrensek, kalın kafalarımıza dank etse... Alabildiğine uzayıp giden bencilliklerimizden nasıl sıyrılacağız? Kötü hallerimizle hangi gencimize, hangi çocuğumuza “güzel örnek” olduğumuzu sormak isterim.

Umuzsuz olmak istemiyorum. Aramızda o kadar güzel ve aydınlık beyinler, sevgi dolu yürekler, öpülesi eller var ki!... Onlar sözlerimden rahatsızlık duymasınlar, alınmasınlar.

Yardım dizisine bir halka da CEM KAFKAS’tan... “ Çocuklar Hep Gülsün” adıyla bu akşam saat 20.00 de YDÜ nün büyük salonunda bizlerle olacak. O, harika sesiyle birbirinden güzel şarkıları, hastanenin Onkoloji Servisi’nin daha donanımlı hale gelmesi için söyleyecek...
Sizler, CEM’i çok seversiniz biliyorum. O bizim gencimiz. Onunla gurur duyuyoruz her zaman.

Haydi, dizilerinizi, işi- gücü bir yana bırakıp aramıza katılın. Birlikte şarkılar söyleyelim. Çocuklarımız hep gülsün... Ne dersiniz?...