Eski bayramlar ile bu günlerdeki bayramlarda mutlak ki ciddi farklar var. Ben ne kadar eskiyi hatırlıyorum diye düşündüğüm zaman kırk yıl öncesi falan aklıma geliyor. Bu güne bakıyorum da eski heyecanların kalmadığını görüyorum, nedir bunun sebebi diye düşünüyorum belki de eski saygı kalmadı. Her şeyin başı saygı helal olsun bunu taşıyana, ekonomi ve sorunları nerde ise insanı bir makineye benzetti hep işler ile bir koşuşturma.
Halbuki eski dönemler böyle mi yaşanırdı akraba ve arkadaşlar arasında daha sıkı ilişkiler daha sıcak buluşmalar olurdu. Hayat gerçekten çok kısa yaşamayı bilmek gerek, içilen bir kahvenin daha çok hatırı vardı. Belki de günümüz teknolojisinin getirisi bunlar, sanal ortamda konuşmalar hepimizin de işine geliyor. Oturduğumuz yerden ayni anda kaç kişi ile konuşabiliyoruz şu facebook sayesinde.
Yalınızca etrafımız da ki yakınlarımızı ihmal etmiyoruz kendimizi de ihmal ediyoruz, eski bayramlarda bir heyecan vardı. O gece sabahı heyecan ile bekler kalktığımız anda da bayramlıklar giyiliyor ve büyüklerimiz ziyaret edilirdi, şimdilerde böyle mi? Maalesef böyle değildir, inkar etsek de gerçek gerçektir, değiştiremezsiniz. İnsan kendine biraz zaman ayırıp da normal hayat akışının dışına çıkmalı ve farklılığı hissetmeli, belki de bayramların en önemli yönü bu. Dost ve akrabalar hatırlanmalı kendi temponuzun dışına çıkıp biraz değişiklik yapmanız ruhunuzu da dinlendirir.
Geçmiş dönemlerin büyüklere karşı saygısı bir başka idi nasıl değerlendirirsek değerlendirelim o dönem ile bu dönem arasında ki saygı da bu güne oran ile ciddi bir erozyon vardır, bunun elbette bir nedeni yoktur. Çok nedeni var, ama en önemlisi kültür yapımız değişiyor. Buna izin vermemeliyiz. Nasıl mı? Çevremize daha çok ilgi ve saygı. Başarabilir miyiz? Ümit etmeliyiz ki evet.
Ama en önemli gerçek şudur ki, 1974 barış harekatından sonra kurulan düzende ilk dönemlerde eksik yönleri olsa bile bir denge bir adalet vardı. Ancak ilerleyen zaman içerisinde inanç ve iman azaldı, adalet mekanizması iyice yozlaştı. Bu olumsuzluklarda en önemli olan saygıyı iyice yitirildi. Maalesef ama toplumu yönettiğini zannedenler bu kötülüğü yapmış oldular.
Kimseyi direk suçlamak haddim değildir. Ancak kendime göre de neden arıyorum, tek neden olmasa bile adalet mekanizmasının çalışmaması bu sonuçları doğuruyor.
Bir aile büyüğü düşünün ki, evlatları arasında ayrım yapmakta ve sınıf ayrımını gerçekleştirmektedir. Bu ayrımda birileri adaletsizliğe uğruyor. Böyle bir yapının saygısı kalır mı? Belki de en küçük yapıdan ki, halklarda bu ailedir, en büyük yapıya kadar ki bu da devlettir, var ise böyle adaletten yoksun bir uygulama saygı mı kalır ve özlediğimiz bayramlarda ki sevgi seli kalır mı?
Uzun lafın kısası diyor büyüklerimiz eski bayramlar özlenmiyor değil ama dünya değişiyor, hayat şekli değişiyor, alışkanlıklar değişiyor, ihtiyaçlar değişiyor, insanlar değişiyor, çevre değişiyor, değişmeyen bir şey varsa da o da yaşamdır, her halükarda yaşam devam ediyor. Ona ayak uydurmak zorundayız ancak eskileri de unutmadan hayatımıza yön vermek daha da olumlu olur diye düşünüyorum.
Tüm Müslümanların bayramını kutlar sağlık ve huzur dolu hayat diliyorum.