Babam Hüseyin Özdemir'in eğitim camiasında olması, Omorfo Öğretmen Koleji'nin ilk 6 öğrencisinden, ilk mezunlarından olması sıfatı ile, ayrıca gerek öğretmenlik,gerekse idari görevlerde,Maarif yetkilisi olarak, müfettiş olarak ,hafta sonudur, tatildir demeden ,köylere giden köy halkını dinleyen bilhassa köy kahvelerinde oturan ve gittiği köylerin bakkalından mutlaka alışveriş yapan, alışveriş yaparken köyün kendine has sorunlarını dinleyen, kişiliğinde her zaman var olan milliyetçilik duyguları ile hareket eden, bunu yayan ve evlatlarını yetiştirdiği kadar evde torunlarına birebir öğretmenlik yapan ,ders veren , bir babanın saygın kişiliğini ve bizlere aşıladığı vatan sevgisi ile büyüdük .Biz öğretmen olamadık ama her zaman hayatımızın eğitim döneminde var olan öğretmenimizin değerini bilenler olduk . Babam eğitimde 60 yılını yazarken takvimdeki yıl 1992 gösteriyordu. 1918 doğumlu bir kişinin eğitimde ve sonrası gençlik yıllarını yaşadığı Kıbrıs'ta bir eğitimci gözü ile gözlemlediği çok olayların zaman tüneli mevcudiyeti notlarında var olandır. Bu zaman tünelindeki yaşanmışlıkları ise bize yazılı bırakandır. Cuma gününün manevi değerinde onun gibi Kıbrıs Türk Eğitimine emek vermiş tüm öğretmenlerimizi rahmet ve minnetle anarken, geçen hafta kaldığımız yerden devam ediyoruz. Babam 1946 yılında Liverpool limanından vapurda pasaport kontrollerinin disiplinli bir şekilde yapıldığını vapurdan çıktıktan sonra hayatında ilk kez kadın taksi şöförü gördüğünü,. Londra'da kaldığı otelin sahibinin kadın olduğunu söylerken otelde çalışanlara, işverenin son derece nazik davrandığını ayrıca belirtmiştir. Otelin hemen yanındaki Hayde Parka yürüyerek gittiğini oraya yakın bir sinemada Sezar ve Kleopatra filmi oynadığını ,afişleri gördüğünü günde 3 seans biryıldan beri kapalı gişe oynadığını 10 gün sonrasına bilet bulduğunu, sinema salonunun o yıllarda tiyatro salonu kadar güzel bulduğunu, sonrasında sinema çıkışı ansızın bir yerde limon satıldığını görünce o zamanda bir tanesini bir şiline alınca Kıbrıs'taki limonun 20 tanesinin 3-5 kuruşa satıldığını anımsadığını,limona duyduğu hasretle otelde lokantada limonunu çıkarıp et yemeğinin üzerine sıktığında ,yan masada oturan İngiliz kadının gülme krizine girdiğini görünce kendisinin de gülmeye başladığını yazan babamın o günkü halini düşündüğümde ben de gülümsüyorum. Kıbrıs'ta şimdilerde bahçeli evlerdeki, evimizdeki limon ağaçlarına baktıkça limonu manav kasalarında anca görebilen insanların özlemini hissedebiliyorum. Anıları yazmaya elbette haftaya Cuma günü devam edeceğiz lakin bu gün Başbakan Tufan Erhürman'ın basın toplantısında konuşacaklarını merak etmiyor değiliz. Facebook sayfamdan yeni hükümetin yapacağı müşavirden müşavire atamalarını ismen paylaşacağım diyen başbakanımız sayfa duvarını resmi gazete gibi kulanacağı intibası yaratmıştır. Esasında bir çok gazetecinin bu gibi devlet rutin işlerinin sosyal medyadan takibine olan tepkilerini de bilmiyor değiliz. Mesela televizyonda canlı yayın yapılacağı duyruları başbakanlığın tweeter hesabından ayrıca duyurulmuştur. Sosyal medyanın etkin gücü ile bizler paylaşılmaları okurken ülkemizde sosyal medya kullanmayanları da düşünerek bu gibi haberleri bilenler /okuyanlar bilmeyenlere anlatsın diyoruz. Cuma günün ehemmiyetinde bu günkü duamızı sağlıklı günler için yapıyoruz. Ve yine bir deyişle hafta sonuna bir not düşelim diyorum ne dersiniz.? 'Aksiyon olmadan vizyon sadece bir hayal, vizyon olmadan aksiyon ise sadece bir aktivitedir. Vizyon ve aksiyon dünyayı birlikte değiştirebilir.'