Doğduğumuz andan ölene kadar upuzun bir yolculuğa çıkıyoruz. Manzaralar,arzular,düşünceler ayrı olsa da yolculuk aynı
duraksız,istasyonsuz bir yolculuk ki bazen şarıl şarıl akan bir nehri
seyrederiz.Bazen bir deniz kenarında oturup elimizde şarap bardağımız sevdiğimizin gözlerine kilitleniriz.Hayatın güzelliklerini anlatmak isteriz upuzun yolculuğumuzda.Sayfa sayfa aktarmak isteriz.Dünyanın dört bir yanında yedi kat yerin dibine haykırmak isteriz.İnsanlığın,eşitliğinden güzelliğinden ne denli önemli olduğunu insan beyninin güçlü olduğunu en büyük yatırımların insana yapılan yatırımların olduğunu söylemek isterim.Keşke bu yolculukta bütün imzalar güzellik
hazinesine atılsaydı. Şiirler,şarkılar kadar ahenkli olsaydı.Dünyamızı
yapılandırırken bir yandan da yıkıyoruz.Sürekli arayış içinde ilerliyoruz.Güçlü beynimizi kötü emellere itiyoruz.Elimizdeki cevherleri görmez olduk.Tatminsizlik ağır bastı.Bu denli değerli dünyamızı her geçen gün kötüye kullanıyoruz.İçimizde bitmek tükenmek bilmeyen arzular,istekler.Hep daha çok hep daha çok...Bu yolculuk
bizi nereye çıkarır. Bilinmeyen bir yol.Yıllardır içimizi öyle bir hırs bürüdü ki inanamazsınız.Dünyamızdan başka bir dünya daha var mı?Onun savaşını veriyoruz.Önce çok yakınımızda başucumuzdaki Ay'a çıktık.Sonrasında ardarda gezegenleri takip ettik.Şimdi sıra Jüpiter'e geldi.Beş yıl sürecek olan bu yolculukta kimbilir neler yaşanacak. Ee!Sonra sıra güneşe mi gelecek?Gelecek galiba!İşte biz insanlar böyleyiz.Dünyamızda yapacak o kadar çok iş varken görmüyoruz. Yapmıyoruz.Başka başka dünyalara göz diktik.Bugün Afrika'da susuzluktan,açlıktan her gün yüzlerce insan ölüyor.Silah tüccarları daha çok para kazanmak için kardeş kardeşi birbirine düşürüyorlar.Zenginlikleri katmerlensin diye küçücük çocukları zehirliyorlar da zehirliyorlar.Tanrım bu nasıl bir yolculuktur. Dünya,insanımız nereye doğru gidiyor.Hani sevgi ağacımız?Bereketli toprağımıza kim sevgi ağacını
dikecek?Dünyamızın çok acil sevgi yüklü ağaçlara ihtiyacı vardır.Toprak anayı ağaca
doyurmalıyız.Sevgi üretmeliyiz dünyamıza,insanlığımıza.Elimizdekilerle yetinmeyi bilmeliyiz. Şükretmeliyiz Tanrı'ya. Bu yolculukta sevgi ile yardımlaşmalıyız.Koşarcasına çirkinliklerden arınmalıyız.Kötü düşünceli emellerden uzak durmalı ve Tanrı'ya sığınmalıyız. Tanrı dünyamızı özene bezene yarattı.Önce toprağı,toprak anayı bahşetti.Suyu toprakla  harmanladı.Yeşili yeşilliği yarattı.Sonra deniz ve denizin zenginliklerini içinde barındırdığı niğmetleri,huzuru,gökyüzünü yarattı.Uçsuz bucaksız gündüzü bir başka,gecesi bir başka güzel.Güneşin ışınları ile faydalanıyoruz. Faydalarını saymakla bitiremeyiz.Ay'a yıldızlara baktıkça içimizi bir huzur kaplıyor. İnsanlık bu yolculukta neyi ispatlamaya çalışıyor.Dünyamızın güzellik hazinesi yetmedi mi? Değerini anlayamadık mı ki başka başka yolculukların arayışına giriyoruz.Her
şeye rağmen huzur,mutluluk,güzellik kendi içimizdedir.Ne istediğimizi bilirsek Tanrı
gönül gözümüzü ancak bir şeylerin değişmesini arzu ettiği anda açar ve upuzun
yolculuklar mutlu sonlarla noktalanır.Sizi seviyorum.