Evcil hayvan dostlarının çocuk sahibi oldukları için endişe duymaları yersiz. Uzmanlar 'Önlem alındıktan sonra bebek ve hayvanların bir arada, sağlıklı bir biçimde yaşaması mümkün' diyor.


ABD'de de bulunan Brigham Young Üniversitesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, bebeklerin konuşmayı bile öğrenmeden, hiç görmedikleri ve havlamasını daha önce hiç duymadıkları bir köpeğin havlamasından o köpeklerin sinirli mi yoksa arkadaş canlısı mı olduklarını anladıkları ortaya çıktı. 'Gelişim Psikolojisi' dergisinde yayınlanan çalışmada, ayrıca altı aylık bebeğin sadece köpeğin havlamasından değil, fotoğrafından bile köpeğin karakterini anlamasının mümkün olduğu söylendi. Çalışmada, bebeklere bir yandan köpek havlama sesi dinletilirken bir yandan da köpeklerin fotoğrafları gösterildi. Bebekler sesler doğrultusunda, hangi sesin hangi köpekten gelebileceğini anladı ve fotoğraf eşleştirmeleri yapabildi. Araştırmayı yürüten profesorlerden Ross Flom 'Bebeklerin hisleri onların gerçek hayatı çabucak kavramasına yardımcı olan en önemli şey. Yaptığımız çalışmanın sonucuna şaşırmadık. Bebeklerin köpekler ile ilgili doğru tahmin yapacaklarından aslında emindik' dedi. Dünyaya yeni gelecek olan bebeği beklerken evcil hayvan sahibi ebeveyn endişe duyar. 'Evin kedisi ya da köpeği bebeği kıskanır mı? Sağlığı için bir tehdit oluşturur mu? Evden uzaklaştırmak gerekir mi?' gibi sorular giderek çoğalır. Uzmanlar bu durumun çok da endişe edilecek bir tarafı olmadığı görüşünde birleşiyor. Yeter ki gerekli önlemler alınsın. Havhav.com ve kedigen.com adlı internet sitelerinin yazarı veteriner hekim Hakan Boyar, 'Köpeğinizin sağlık tetkiklerini düzenli yaptırıyorsanız, yeni bebeğe alışması için kontrollü davranıyorsanız hiçbir sorunla karşılaşmazsınız. Sadece evin babası normal zamanlarda gösterdiğinden biraz daha fazla ilgi gösterecek, yürüyüşler, birlikte oynanan oyunlarda süre artırılacak, bebeği koklaması sağlanarak merakı giderilecek hepsi bu kadar' diyor. Ailenize yeni katılacak bebek birey için, evinizdeki diğer bir bebeği sokaklara terk etmeyin.


PATİ ÖYKÜ





Hayatın gerçekte ne güzel olabileceğini hatırlatan küçük, sevgi dolu bir hikaye;

14 yaşındaki köpeğimiz Abbey geçen ay öldü. O öldükten bir gün sonra, 4 yaşındaki kızım Meredith ağlıyor ve Abbey'i ne kadar çok özlediğini anlatıyordu. Bana cennete gittiğinde O'nu tanıyabilmesi için Tanrı'ya mektup yazıp yazamayacağımızı sordu. Kızıma bunu yapabileceğimizi söyledim ve O bana şu cümleleri yazdırdı:
...
“Sevgili Tanrım,
Lütfen köpeğime iyi bakar mısın? O dün öldü ve şimdi cennette seninle. O'nu çok özlüyorum. Hasta olduysa da O'nun benim köpeğim olmasına izin verdiğin için teşekkür ederim. Umarım O'nunla oynarsın. O yüzmeyi ve toplarla oynamayı çok sever. Sana O'nun bir resmini yolluyorum, böylece benim köpeğim olduğunu anlayabilirsin. O'nu gerçekten çok özlüyorum.
Sevgiler,
Meredith”



Mektubu Meredith ile Abbey'in bir fotoğrafıyla birlikte bir zarfa koyup Tanrı/Cennet adresine gönderdik. Kendi adresimizi de gönderen/cevap adresi olarak yazdık. Sonra Meredith zarfın ön yüzüne pek çok pul yapıştırdı çünkü cennete kadar gitmesi için çok fazla pul gerekeceğini söyledi. O gün öğleden sonra mektubumuzu postanedeki posta kutusuna attı. Birkaç gün sonra Tanrı acaba mektubu almışmıdır diye sordu. Sanırım almıştır diye cevapladım. Dün, ön verandamızda altın rengi kağıda sarılı Meredith'e gönderilmiş, hiç tanımadığımız bir elden bir paket bulduk. Meredith onu açtı. İçinden, Fred Rogers'ın 'Bir evcil hayvan öldüğünde...' isimli kitabı ve kapağın içine bantlanmış bizim açılıp okunmuş mektubumuz çıktı. Karşı sayfasında da Abbey ile Meredith'in fotoğrafı ve iliştirilmiş şu not vardı:

* * * * * * *
“Sevgili Meredith,
Abbey cennete ulaştı ve güvende. Resim göndermen çok yardımcı oldu. Abbey'i hemen tanıdım. Abbey artık hasta değil. O'nun ruhu benimle, aynı şimdi senin kalbinde olduğu gibi. Abbey senin köpeğin olduğu için çok mutlu. Cennette bedenlerimize ihtiyacımız olmadığı için senin resmini saklayacak bir cebim yok. O yüzden O'nu küçük bir kitapla birlikte Abbey'den sana birşey kalması ve hatırlaman için geri gönderdim. Güzel mektubuna ve onu bana yazıp göndermene yardım eden annene teşekkür ederim. Ne harika bir annen var. O'nu senin için özel seçtim. Seni her gün kutsuyorum ve unutma, seni çok seviyorum. Bu arada, beni bulman çok kolay. Sevgi nerdeyse ben ordayım.
Sevgiler
Tanrı”



Labrador melezi dişi Zeytin Girne’de yuva arıyor. Henüz 1 yaşında. Hayvansever bir ailenin apartmanının altında kalıyor. Bu soğuk günlerde ona yuvanızı açar mısınız?

İletişim: 0533 883 15 05