Şiir ve yaşam. Bu ikisinin, nedense birbiriyle çok bağlantılı olduğunu düşünüyorum. Yaşamın hepimiz için çok değerli olduğunu biliyorum ve buna yürekten inanıyorum. Hem de her anı, her saniyesi çok değerli…
SICACIKSIN

rıhtımlarda
yaz aşkları serilmiş...
sardunyalar pencerelerde
guguk kuşları müjdesinde günün...

aşkımı dalgalara bıraktım
martılar çığlık çığlık...
özlemin kalbimde...

sen
yaz akşamları kadar
sıcacıksın içimde...
(Ayşe TURAL)

Bazen bir şeyi anlamak için başka bir şeyle yan yana getirmenin, diğerini daha güzelleştireceğine inananlardanım galiba... Şiirsiz ya da sanatsız bir yaşam, bana yavan geliyor da ondan…
Şiir, hayatın bir parçası… Hem de çok önemli bir parçası… Sanki olmazsa olmazı… Yaşadıklarınızdan yola çıkarak ürettiğiniz şey… Duygularınız, düşünceleriniz, hatta hayatın ta kendisi zaman zaman… Sevgi gibi, aşk gibi, şiir de yaşamınıza anlam katıyor, onunla hayat daha güzelleşiyor. Şiir yaşamın müziği…
ODUR
Taş taştır elbette
Ama RODİN’de heykeldir…
Ses sestir elbette
MOZART’ta müziktir işte
Renk de renktir elbette
Ama Van GOGH’ta resimleşir…
Söz de sözdür hani
ŞAİRde şiirleşir…
(Ayşe TURAL)

Ne yazık ki, çocuk yaşlardan sanatın pek çok dalına yaptığımız haksızlığı, şiire de yapıyoruz. Çocuklarımızı onunla tanıştırmıyoruz. Tadını bilmedikleri şeyden de doğal olarak hoşlanmıyorlar. Her yeni kitabım çıkıp da okura ulaştığında, şiir sevenlerle sevmeyenler ikilemi karşıma dikilir. “ Keşke şiir kitabı olsaydı diyenler; keşke anılarınızdan oluşsaydı diyenler…” Doğal olarak yanıtım, “Gelecek sefere sıra onda…” olur.
ŞİİR
İpekten olur şiirin ipliği
kozalarda
binbir emekte kelebek
sözcüklerin altın kanadı
uçurmalı yüreği derinden…
(A. Tural)
Şiir hayatın güzel tarafıdır, inceliğidir, dantel dantel işlenen yanıdır. Aşktır, sevgidir, bir bakıştır. Özleyiştir, bir parça hüzündür. Bir damla gözyaşıdır, yanaklarınızdan sessizce süzülen… Bir elvedadır, bir yalvarıştır, bir çığlıktır duyulmayan… Yüreğinize ince ince dokunmaktır…Yaşama yeniden gülümsediğiniz anlarda UMUTtur… Daha ne olsun…
KUCAKLAYIŞ

saçların samanyolu
gözlerinde şafaklar
kucağın ebemkuşağı...
yıldıza kesmiş gökyüzü
sen beni kucaklarken...
(Ayşe Tural)

Şiirle kolkola yürürse yaşamak, işte o zaman daha bir anlamlanır, daha bir güzelleşir. Sanatların en üstünüdür YAŞAMA SANATI… Bu konuda, çağlar boyunca, her dilde binlerce kitap yazılmıştır; önerilerle, örneklerle dolu. Yine de en iyisi, henüz yazılmamış olandır. Her kitaptan elbette bir şeyler öğreniriz, ama aslolan bizim nasıl davrandığımız ve bizim hayata bakış açımızdır. Yarınlar hakkındaki öngörülerimiz… Beklentilerimiz…
YARINLARI YARINLARA SAKLAMA
“ yarınlar bugün oluncaya kadar bekleyemem…”
dedi, Bilge…
yarınlar
hep yarınlarda saklıdır çünkü…
yarınlar,
yarınları doğurur durmadan
sancılı kadınlar gibi…
oysa kısır bir kadınım ben…
ben, BUGÜNümü isterim
tam on ikiden vurmalısın beni
tam on ikiden…
hemen…
(Ayşe TURAL)

Bence yolculuğun başında kendini iyi tanımalıdır insan. Nasıl biridir mesela? Gücü nelere yeter? Yaşamdan beklentileri nelerdir? Ne kadar azimli ya da ne kadar zayıftır? Olaylar karşısında tavır alışları yeterince insancıl mıdır? Hoşgörüleri, öngörüleri nereye kadardır? Hatalarını kabul eder mi, yoksa suçu başkalarında mı arar?
ÖZGÜRLÜK
ben
uçsuz bucaksız ovaları severim
koşan atları bir de…
ruhumun kanatlarının biri yeryüzünde
diğeri güneşe değdi değecek…
bakışının bulutlarını sürme yüzüme
sakın
yağmurlar yağdırma ellerime…
(Ayşe TURAL)



Yaşama sanatı, zor iştir aslında. Herkes, kendi doğrusuyla bir yerlere varmaya çalışır. Önemli olan kişisel ve toplumsal mutluluğa ulaşabilmektir. Kendimiz mutlu olurken başkalarının da mutluluğu için çaba göstermek… Ailemiz, çocuğumuz, arkadaşlarımız ve dostlarımız için… Düşününce işin içinden çıkılmazmış gibi geliyor.
Aslında hayat, seçimlerden ibarettir. Daha iyi bir yaşam geçirmek için, doğru seçimler yaparsak eğer, daha az sorun yaşarız.
SEÇİMLERİMİZ:
Özgürlüğü doğru kullanma/ azim/ kendimizi tanıma/ içgörü sahibi olma/ özgüven sahibi olma/ kendimizi ve düşüncelerimizi yenilemek- zenginleştirmek/ hayata açılan pencerelerimizin sık sık tozunu almak belki de…
YENİ BAŞTAN
her şeyi
yeni baştan kur
yapılandır dünyamı
yeni baştan dön
sevgimi yeşert
boy atsın duygularım
yeni baştan…

en yeniye
en güzele
en erişilmeze
yeni baştan kavuşalım
AŞK’a
Yeni baştan…
(Ayşe TURAL)


Biz çevremizden çok kolay etkileniriz. Bunu yaparken örnek aldıklarımız büyük önem taşır. Model anne- baba ya da öğretmen bulamazsak, arkadaşlara yöneliriz. İşte o noktada hatalar yapabiliriz. Okunan kitaplar, çizilen hedefler, çevremizdeki insanlar bizi etkiler. İnançlı, pozitif, iyilikçi, alçakgönüllü, sevecen ve dürüst… Bu özellikleri kendimizde toplayabilirsek, yaşam yolculuğumuzda daha az tökezleriz. Hem de çevremiz için güzel örnekler oluştururuz.
Sıcacık merhabalarla, güzel sözlerle, onaylamalarla, yeri gelince özür dilemelerle ve de teşekkürlerle hayat güzelleşir, diye düşünenlerdenim ben…

BENİM ADIM ŞİİR
Ben varım ya ben
Öyle sessiz sedasız geliveririm
Usulca sokuluveririm
İnce ince dokunuşlarla
Yüreğinize dalıveririm
Benim adım şiir…

Bakışlarınızın
Daldığı yerdeyim
Umutlarınızı
Derdiğiniz yerde
Bir okyanusların en derininde
Bir, masmavi göklerde
Erişilmez bulutların
Tepesindeyim bazen
Benim adım şiir… (A. Tural)
YAŞAM adı verilen bu sahneye çıktığımızda, rolümüzü en güzel şekliyle oynuyorsak mesele yok… Oyun bitip sahneden indiğimizde huzur duyuyorsak, kendimize düşeni en güzel şekliyle yapmışsak, gönül rahatlığı içinde perde kapanır…

YAŞAM
Gün batımlarında
Yanıp sönüyor zaman
Bir saksıda boy veriyor fidan
Buz mavisi kalpler
Işıltısız sönük
Sevgileri nerede tutsak ettiler
Ak güvercinler unutmuş özgürlüğü
Soğumuş yürekler nicedir atmıyor
Sen, suskun bülbülü gönüllerin
Şakı, uyandır dünyayı
Sevgiye yaşamaya çağır…
(Ayşe Tural)
Güzellikler içinde, başkalarıyla didişmeden geçen hayatlar, ışığı ile bizi ve yüreğimizi aydınlatacaktır… Sevgi ve anlayış dolu davranışlarımız, çevremizdeki olumsuzlukları yine sevgiyle yıkayacaktır…
HUZUR DOLU GÜNLER DİLERİM EFENDİM…
30 Ağustos 2013, Girne