Lübnan’ın Zuwar al-Imam Rida Şii grubunun 71 gün sonra serbest bıraktığı Türk pilotları İstanbul’a getirildi, başbakanın da katıldığı şaşaalı bir törenle karşılandı… Gören tabii ki kutlama olduğunu sanabilir ama esasında yapılan çıkarılan gürültü ile büyük bir başarısızlığı, bir fiyaskoyu örtme operasyonu.
Bütün o kutlamanın, mangalda kül bırakmamanın gerisinde aslında büyük bir dış siyaset ve istihbarat zafiyeti, başarısızlığı yatmaktaydı… Amaç, zevahiri kurtarmak, gerisi hikaye!
Ne oldu esasında? Özet olarak söyleyeyim:
1- Bir yıl kadar önce Suriye’de bir gurup Lübnanlı Şii hacı kaçırıldı. Kaçıran kim? Türkiye’nin de “lojistik destek” verdiği Al-Kaide’nin Suriye’de faaliyet gösteren Al-Nusra kolu.
2- Lübnan Hizbullah’ının bir kolu olan Zuwar al-Imam Rida grubuna bağlı olan bu Şii hacıların kurtarılması için Türkiye’den yardım istedi. Ankara duymazdan geldi. Tekrar yardım talep edildi. Ankara “ben bölgenin efendisiyim” iddiasını nasıl olduysa unutup yine “bana ne” havasında duymazdan geldi. Zuwar al-Imam Rida’nın önde gelenleri Türkiye’den yardım taleplerini Beyrut elçiliği ve THY bürosu önünde gösterilerde yinelediler. Ankara yine duymamada ısrar etti.
3- Kaçırdığı veya ele geçirdiği Şiileri ve hükümet yanlılarını kısa bir sorgulama sonrasında idama mahkum edip kılıçla başlarını keserek öldürmekle kötü şöhrete sahip Al-Nusra nedense Şii hacıları öldürmedi, 150 milyon dolar fidye talep etti.
4- Lübnan Yüksek Şii İslam Konseyi Başkanı Şeyh Avvas Zgeyb Türkiye’den devreye girmesini talep etti. Yine kimse duymadı. Şeyh Avvas Türkiye’yi uyardı “Sabrımız kalmadı” dedi.
5- Beyrut’da Türk pilotları kaçırıldı. Yüksek Şii İslam Konseyi Başkanı Şeyh Avvas Zgeyb olaydan haberi olmadığını ama 0olsaydı da engellemeyeceğini, Türkiye’nin kaçırılan hacılar konusunda devreye girmesini beklediğini söyledi.
6- Türkiye ve “bazı” Arap ülkeleri fidye pazarlığına girdiler. Al-Nusra taviz vermedi. Nihayette ya TC Başbakanlık örtülü ödenekten, ya bu günlerde başbakanlıktan fazla bütçeye sahip MİT kasasından veya eğer doğru ise Katar “bağışı” ile yine Katar diplomasisinin sağladığı anlaşmayla hem Türk pilotlar hem Şii hacılar özgürlüklerine kavuşturuldular ve Katar tarafından sağlanan özel uçaklarla eş zamanlı olarak İstanbul’a ve Beyrut’a götürüldüler.
İstanbul’da büyük törenler olurken ve bu törenler televizyonlardan naklen yayınlanırken, Beyrut ayağı tamamen es geçildi, pazarlığın o yönü görmezden gelinmeye çalışıldı. Hatta aymazlığın bu kadarı şaşırtıcı oldu, bir muhabir uçağın dev “Qatar” yazısının önünde durup pilotların Türkiye’ye özel THY uçağı ile getirildikleri iddia edildi.
Elbette ki gerek pilotlarımızın gerekse Şii Lübnanlı hacıların serbest kalmasını sağlayan arabuluculuk faaliyetini gerçekleştiren Katar Hükümetine ve dışişlerine bakanına teşekkür ediyorum. Ama, dış politikamızın geldiği acı verici durumu görmezden mi gelelim? Yanlış siyaset uygulayarak Orta Doğu’da Türk vatandaşlarını hedef haline getiren, Türkiye’yi terörü finanse eden ülke, teröre fidye veren ülke pozisyonuna getiren yanlış siyasete göz mü yumalım, başarılı mı diyelim?
Bu yanlış dış siyaset sayesinde sadece Türkiye bölgenin bazı kesimlerince “hasım” haline gelmedi, aynı zamanda artık TC vatandaşları bu coğrafyada demokratik bir cumhuriyetin vatandaşları olarak değil “pazarlık unsuru yapılabilir Sünniler” olarak görülmeye başlandı.
Unutmayalım, Lübnanlı Şii hacıları TC veya Katar fidyesiyle salan Al-Nusra bu parayla kurban değil, adam kesecek. Pilotlarımızın bu pazarlıkta kullanılması utanç verici, bu duruma sebep olan siyasetin planlayıcıları, uygulayıcıları utanç verici…
Maalesef yanlış siyaset ile kendimiz yaptık, Suriye’deki savaşa bizzat taraf olduk, o bataklığa kendimizi ısrarla çektik. Nihayette terör örgütleriyle komşu olduk, aynı yatağa girdik…
Kutlayalım… Sabiha Gökçen Havaalanında yapılan tören yetmez, ulusal bayram ilan edip kutlayalım büyük dış siyaset ve istihbarat başarımızı.
Yerse! Patron öyle dedi, olacak. TC de şirket gibi yönetilmeye başlandı ya, gerisi hikaye!