Bir okula gidiyorsunuz… Karşınıza okul müdürü olarak bir öğrenciniz çıkıyor… İnanılmaz mutlu bir olay… Değirmenlik Lisesi Müdürü Mustafa Kurumanastırlı…
Aylardan kasım ve ben lisenin edebiyat öğretmeni İrem Konedralı tarafından 2-3 hafta öncesinden söyleşi yapmak üzere okula davet edildim…
Bulutlu ve biraz da soğuk bir sabah Girne’den yola çıkıyorum. Yağmur hafiften çiseliyor. Okulu kolayca buluyorum. Sanırım teneffüs… Öğrenciler ve nöbetçi öğretmenler bahçede… Çevre temiz, bakımlı…
Hangi okul olursa olsun, oraya adım atışımda havayı bir koklarım… Genel durum bana ilk görüşte fikir verir… Bağıran çağıran öğrenci yok… Kargaşa yok… Gülüşüyorlar, konuşuyorlar…
İrem Hanım yanında bir başka edebiyat öğretmeniyle beni bekliyor… Kucaklaşıyoruz…
Okul Müdürü de odasının kapısında karşılıyor bizi… Bir kahve molası sonrası binanın ikinci katındaki salondayız… Isıtılmış, sıcacık bir salon… Heyecanla bekleyen yüzden fazla öğrenci… 9, 10 ve 11 sınıflar…
Masa, mikrofon hatta fon müziği bile hazırlanmış… Gençler sonsuz bir merakla beni inceliyor…
Ve konuşmaya başlıyorum… Bir buçuk saat süren konuşmam sırasında sadece gülümsüyor, düşünüyor ve başlarını sallıyorlar… Konuşmak yerine susup dinliyorlar… kendilerinden geçercesine hem de… Daha sonra sorular soruyorlar, dağıtılan kağıtlara düşüncelerini yazıyorlar… Fotoğraflar çekiyoruz… Kucaklaşıyoruz… Sanki birbirimizi yıllardır tanıyoruz… Bir türlü gitmek istemiyorlar, yanımdan ayrılamıyorlar…

SEN
Büyü ama BENCİLLEŞME...
İnsanları tanı ama onlardan asla VAZGEÇME...
Ne olur DUYGULARINI SAKIN KAYBETME...
Her şeye rağmen hayata GÜLÜMSE.../ Ayşe TURAL

ÖĞRETMENİN MEKTUBU
Sevgili Çocuğum,
Ülkemde, dünyada var olan binlerce, milyonlarca öğretmenden sadece biriyim. Görevimin ve sorumluluklarımın ne denli güç olduğunun bilincindeyim. Yıllarımı verdiğim halde, her geçen gün seninle yeni yeni şeylerin farkına varıyorum.
Hep daha iyiye, hep daha güzele ulaşmak için didiniyorum. Her yıl, bir öncekinde yaptığım hataları yapmamak gayret ve isteği ile okula geldim. Elimde minicik fidanlarken adım adım büyümenizi izledim. Bundan gurur duydum. Senin yanlışlarında, kendimde hata aradım. Emeklerimi yürekten verdim.
Öğrendiğin her bilgide mutlu oldum. İleri attığın her adımda kendimi buldum. Gözlerinde ne zaman yaş görsem üzüldüm. Seninle dertlerini paylaşmak istedim. Yüreğini bana açmanı bekledim.
Yanlışların için sana kızdığım zamanlar olmuştur. İnanki bunlar hep senin iyiliğin içindi. Seni anlamadığımı düşündüğün zamanlar için BENİ AFFET… Benim de bir hayatım var. Orada acılarım ve zorluklarım var. Sınıfın dışında da bir BEN var. Sen de beni hoş gör emi…
Seni öz çocuğum gibi sevdim. Hatta ondan daha çok koruyarak, esirgeyerek… Çünkü sen bana emanettin. Kendi çocuklarıma göstermediğim sabrı sana gösterdim inan. Sen benim İDEALİMSİN…
Dünyada var olan bütün canlılar çok çabuk büyüyor, SEN hariç… Çok emek ve sabır istiyorsun. Üstelik hiçbiriniz de diğerine benzemiyorsunuz. Kendini benim yerime koy ve düşün… İşim ne kadar zor anlıyor musun?
Benden hep olağanüstülükler beklenir. Oysa sihirli bir değneğim yok. Sana, sende olandan fazlasını veremem. Seni hayata hazırlarken erdemlerle donatmak isterim. Bildiklerimi sana aktarırken hep beni geçmeni, ileri hedeflere ulaşmanı isterim. En az ailen kadar seninle gurur duymak isterim.
Adım adım büyürken, başarılarından kendime pay çıkarırım. En çok da ÇALIŞKAN, ONURLU, BİLGİLİ ve DUYARLI BİR İNSAN olman beni sevindirir.
Sana öğrettiklerimi asla aklından çıkarma. Toplumun hangi kesiminde görev alırsan al, sorumluluklarının bilincinde ol. ATATÜRK GENCİ olarak, benim sende yaktığım ışığı, sen de gelecek nesillerde yak…
İnsanlık adına çalışmalar yap. Sana yakışan şekilde davran. Önce kendine saygı duy ki başkaları da seni saysın…
Sana güzellikler, kucak dolusu sevgiler armağan etmek isterim. Bilirsin SEVGİ bize döner gelir, tıpkı bir aynadan yansır gibi. Hem da daha parlak bir ışıkla…
Yaşamının her döneminde BEDENEN ve RUHEN sağlıklı olmanı, sevgi, saygı, dayanışma dolu bir dünya kurmanı diler, seni tüm sevgimle kucaklarım. TANRIM seni korusun…
AYŞE TURAL/ 24 Kasım 2014
EY HAYAT

sabahına GÜNAYDINsız
başladığım günler için...

MERHABAsız geçen
saatlerim için...

SEVGİsiz geçen
yıllarım için...
senden ÖZÜR DİLERİM..../ Ayşe TURAL


GENÇLERİN YORUMLARI…
“ Ay ışığının parlaklığı gibi güzel yüzün
Yeganedir her an
Şefkat zamanı şimdi
Ebedi olmayan hayatta…” HURİYE
Hocam, ben böyle söyleşilerde sıkılırdım. Sizinle çok güzel geçti. Hayatı gerçekten yaşamışsınız… Yaşayarak da öğrenmişsiniz. Çok güzel, güler yüzlü bir insansınız.
Şiirleriniz, konuşmanız çok güzel. İyi ki gelmişsiniz…. İyi ki tanımışız sizi… Eve gider gitmez anneme sımsıkı sarılacağım… / SİHEM YALVAÇ
HAYATIMDA İZ BIRAKTINIZ…
Bugün hayatı daha çok sevmeyi öğrendim. Her konuda ayakta durmayı, insanları, çevremi sevmeyi öğrendim. Çok mutlu oldum. Nedeni: Çok bilgili, mutlu bir insandan hayatı nasıl yaşamam gerektiğini öğrendim.
Eve gittiğimde ilk işim aynanın karşısına geçerek saatlerce kendime bakacağım. Nasıl biri olduğumu anlamaya çalışacağım. Dediğiniz gibi ben, her şeyimin olduğunun farkındayım. Kendimin ne kadar şanslı olduğumu sözlerinizle daha iyi anladım. Teşekkür ederim Ayşe TURAL… Hayatımda iz bıraktığınız için… MELİKENUR ESKİ 10- B Sosyal

SORU…
Neden iki sevgili birbirinden ayrıldıktan sonra ARKADAŞ kalamaz ve birbirlerine küserler? / EMTE TUĞBERK- 10- A
CEVAP: Emreciğim, sanırım bir taraf daha çok sever. Bu nedenle de diğerini kaybettiği için çok üzülür de ondan…

İÇİM GÜLÜMSÜYOR…
Hayat dolu, güler yüzlü, etrafına neşe saçan güzel insan… Gerçekçi ve güçlü bir insan… Anlattıkça insanın dinleyesi geliyor… Dinledikçe HUZUR doluyor içim…
Aşk dolu bir insanla karşılaşmak o kadar güzel ki… Yüzüm, içim gülümsüyor sanki… Sevgiyi o kadar güzel anlatıyorsunuz ki…
ZERRİN ADIRBELLİ

YENİDEN YAŞAMAK...
Bir sokağı yaşamak mesela...
Ya da tepeden tırnağa çiçek açmış bir ERİK ağacını yaşamak...
Bir şehri solumak belki...
Bir semti sevmek...
Hoş olmaz mı?
Bir kelebek kanadında uçmak...
Bir kaplumbağa sırtında keşfetmek dünyayı...
Bir aşkı mesela...
Bir aşkı yaşamak...
Tutmak elinden sımsıcacık...
CAN yangını saatler...
Haydi, elinizi çabuk tutun...
Hayat sizi buruşturup bir kenara fırlatmadan...
Ayşe TURAL


BENİM DUYGU VE DÜŞÜNCELERİM…
İnsanlar kafalarına koydukları şeyleri çok çalışarak elde edebilirler. Mutluluğa ulaşabilirler. AŞK konusunda anlattıklarınız çok hoşuma gitti. Bence aşık olmak çok güzel bir duygu… Aşık olan insan, en mutlu insandır. Hele doğru insanı bulmuşsak dünyada önümüzde hiç engel kalamaz…/ İSİMSİZ

Sevgili Hocam,
Gerçekten çok tatlısınız. Verdiğiniz öğütleri çok içten söylüyorsunuz. Okuduğunuz şiirleriniz de çok güzel. Çok içten ve cana yakın olduğunuz yüzünüzden belli oluyor. Verdiğiniz tavsiyeleri dikkate alacağım. Sizi seviyorum… / MERYEM- 10- A
SAKLA

iki gülüşümün biri
sensen...

bir avuç gökyüzümde
UMUTsan...

ışığınla aydınlanıyorsa
içimin karanlığı...

haydi al beni
kendi gökyüzünde
bir buluta SAKLA...(Ayşe TURAL)

İYİLİĞİ ÖĞRENMEK…
Ben bu konuşmadan iyi olmayı değil, iyiliği öğrenmeyi anladım… Hayatta benim de bir amacım olduğunu öğrendim. Kendim olup çocukluğumu yaşamayı öğrendim. Kısacası ben YAŞAMAYI öğrendim…/ KADİR KARARTICIOĞLU 10- B
YÜREĞİMİZDE PARMAK İZİNİZ KALACAK..
Bugün bize anlattıklarınızdan hayattaki yanlışlarımı daha iyi anlamış oldum. Anlattığınız hikayeler beni çok etkiledi. Bazen yalnız kaldığım oldu ama hiç üzülmedim. Çünkü bunun içinde de bir mutluluk, bir iyilik olduğunu düşündüm her zaman…
Bugün bize “ Yüreğinizde parmak izim kalacak, ben inanıyorum.” dediniz. EVET kalacak, çünkü anlattıklarınız bizim yanlışlarımızı düzeltecek kadar etkiliydi. Ben yanlışlarımı düzelteceğim SÖZ veriyorum.
Annem kapıyı açtığı zaman ona sarılacağım… Okulumuza gelip bizi bilgilendirdiğiniz için size çok teşekkür ederiz… / VACİDE KURUMANASTIRLI 10- A
BİTİŞ

su
taşı bitiriyor
güneş suyu...

zaman
güneşi bitiriyor
aşk zamanı...

söz
aşkı bitiriyor
ben sözü.../Ayşe TURAL
Ayşe TURAL… Hayatımda parmak izi olan biri… Hayata bakış açımı değiştirmeme, hayatı sevmeme ve önemsememe neden olan siz… En önemlisi de hayatı mutlu bir şekilde yaşamayı öğrenmemi sağlayan isim…
“ Hayat avuçlarımıza bırakılmış armağandır…” cümlesi artık Ayşe Tural’dan bana kalan bir öğüt, bir hatıra…/ CANSU ASENA KURUMANASTIRLI- 10 Fen- A
SEVGİLİ GENÇLER…
HANGİMİZ?

Hangimiz,
sevgiyle bakan bir çift göz karşısında heyecandan titrememişizdir?

Hangimiz,
sımsıcacık gülümseyen yüz karşısında buz dağları gibi erimemişizdir?

Hangimiz
rica etsem / teşekkür ederim / özür dilerim
sözleriyle dize gelmemişizdir...

En zor koşullarda bile denenen bu ANAHTAR nice kapılar açmıştır hayatımızda...

Sevgiyle kalın...HEPİNİZİ ÇOK SEVDİM…