Mutluluğun tarifi kişilere göre değişiklik arz eder. Yaşam sürecimizde amacımız mutluluğu nasıl yakalayacağız mücadelesi ile hep var olandır. Eğer her gece yattıktan sonra ve de sabah uyanır uyanmaz zihnimizde mutluluğun ifadesine yer veriyorsanız, bunun devamlı size geri dönüşümü mutlaka pozitif olacaktır.

Mutluluğu ele geçirmek her ne kadar zor gibi görünse de, hayatı sevmek insanın kendi kendisiyle barışık olması ile aynı paralellik gösterendir. Ve bu, mutluluğun temel unsurudur.

Mutluluk belki de hiç tanımadığınız bir kişiye verdiğiniz selamın veya “sen nerelisin?” diye sorduğunuz sorunun onda yarattığı olumlu etkinin, hem ona hem de size yansıttığı enerjidir.

Günlerimizin sayılı olduğu bir dünyada, yaşamda hayatın kader denen çizgisinin bize, Başarımı? Umut mu? Ümitsizlik mi? Neşe mi? Nefret mi? Sevgimi? Aşılayacak olması bilinmezken, yine de kendimizi her olmayan işte bir hayır var modunda hissetmenin anahtarını elimizde tutmalıyız ve kaybetmemeliyiz. Anahtar bizim sonsuza gidişimizde ki hayatın, her evresini açabilmemizi sağlayan bir araç gibi görülmelidir. Hayatımızın amacına ulaşırken hedefe giden yolda araçların tespiti mutluluğun tarifini yükseltendir. Mutlu olmak istiyorsak elimizdeki imkan her neyse kullanmak için, hep iyi düşünmek adına yüreğimizdeki temizlik iyilik olmalıdır. Bu şekilde düşünceleri sakın bencillik ile sorgulamayın, mutluluk denen kavramı adeta bir oyunda rol alır gibi kabullenmek, belki de yaşam denilen hayatın, gerçek hikâyesindeki, film de sizlere başrolü verecektir.

Mutlu insanlar etraflarına da mutluluk saçanlardır. Mutlu insanların sosyal, esnek, yaratıcı, denge unsuru oldukları da ayrıca bilinmektedir. Bu gibi insanların tahammül sınırlarının genişliği de dikkat çeken özellikleri arasındadır.

Araştırmacıların ifadelerine göre egolarına yenik insanların geri planda kalıp, düşünceli ve A-sosyal kişilikler olduğu gibi, ruhlarında muhalif olma eğiliminin oldukça yüksek olduğu, ayrıca dile getirilmektedir.

Yine araştırmacılara göre mutlu insanların, ekonomik durumları ne olursa olsun, yardım etmek konusunda hakikaten istekli davrandıkları, içgüdülerinin teşviki ile yardıma muhtaç kişilere yardım ettikleri ve bu yardımı yaparken çok mutlu oldukları ifade edilmektedir. O zaman neden mutluluğu kendimize hedef seçip, bu gelip geçici dünyanın bize sunduğu güzelliklerden, çevreden, havadan, arkadaşlıklardan, faydalanmayalım? Mutlu insanların ailelerine oldukları gibi, yaşadıkları memleketlerine de çevrelerindeki kişilere de bu mutluluğu fayda olarak yansıttıkları ayrı bir gerçektir. O zaman mutluluğun tarifini şu şekilde yapabilir miyiz? Kanaatimce; mutluluk herkesin kendine çizdiği yolda ilerlerken karşılaştığı her sorunda bir hal çaresi bulma arayışını, kendine dert etmeyen ve bu arayışta her zaman olumlu yönde düşünerek, o andaki durumundan asla şikâyet etmeyen ve hayatı olduğu gibi kabul edebilmektir.

Hayat mutlu olmaya değer bir nefes alıştır. Bu nefeste her zaman umut ve ümit kardeş gibidir. Nefes almak ise iki anlamın oluşturduğu bir bütündür.