Değerli okurlar.
95 sene önce, bugün.
Tüm Dünyayı, bir sömürü haline getirmek ve köleliği, Dünyaya daha da yaymak için.
Kapitalistlerin, Dünyaya getirdikleri ve bir sömürü düzeni olan, bu ekonomik sistem sayesinde. Dünyayı ele geçireceklerini sandılar.
Fakat.
Düşündükleri ve çizdikleri senaryo ve projeleri, uygulama alanına sokamadılar.
Bu Emperyal güçler, sanayi devrimi ile daha da devleşerek. Sömürü düzenlerini, daha da pekiştirmek için, kolları sıvadılar ve coğrafyaları zengin olan ülkeleri, işgal etmeye başladılar.
Hiçbir askeri güce sahip olmayan, bu mazlum halkların, ülkelerini birer birer işgal ederek. Kendi işbirlikçilerinden oluşturdukları, kukla hükümetlerle. Sömürü düzenlerini, devam ettirmenin keyfini çıkarmaya baktılar.
Sanayi Devrimini yakalayamayan, Osmanlı İmparatorluğunun ve Padişahlarının, ülkeyi içine düşürdükleri kötü durumu gören bu Emperyal güçlerin. Ağızlarından salyaları aktı, iştahları kabardı.
Dünyada, tek ekonomik sistem olan kapitalizm ve onun savunucuları ve uygulayıcıları olan Emperyal güçler. Gözlerini, en son yurt olan, Türk yurduna çevirdiler.
Derhal tanı kondu.
“Osmanlı artık, hasta adamdır. Ölmesine, az bir zaman kaldı. Ölmesini bekleyeceğimize, icabına biz bakalım “ dendi.
İlk hareketleri.
1915 ‘ de, Çanakkale’de görüldü.
Batının, tüm Emperyal güçleri. Tüm askeri ve o devrin teknolojisi ve modern silah araç gerekçeleri ile Gelibolu ve Conkbayır’a çıkarma yapma girişiminde bulundular.
Bu Emperyal güçlere.
Mustafa Kemal. Çanakkale’de geçit vermedi.
Çanakkale’yi geçemeyen, bu Emperyal güçler.
Saraydaki Osmanlı Padişahı ile yaptıkları iki satırlık “teslim anlaşması “ ile, İstanbul’u işgal ettiler.
Arkasından da, bu Emperyal Güçlerin uşaklığını yapan Yunanistan. Bu güçlerin her türlü desteği ile İzmir’e asker çıkarıp İzmir’i işgal etti.
Son Türk Yurdu, üstünde yaşayanlarla yok olma tehlikesi ile karşı karşıya geldi.
Ülke, tam bir kaos halinde idi.
Amerika, Emperyalizminden.
İngiliz, Emperyalizminden, medet umanlar.
Bu ülkelerin, sömürü alanlarına girmek için, canla başla çalışıyor.
Bu ülkelerin temsilcileri ile temaslar yapılıyor.
Çareler aranıyordu.
İşte, bu ortamda.
Amasya’da, bir genelge yayınlamak için, faaliyetler başlatıldı.
Amerikan Emperyalizminin, sömürgesi durumuna girmek isteyen o zamanki “mandacılara “ Mustafa Kemal’in verdiği karşılık:
“Manda yok. Ya istiklal ya ölüm.”
Erzurum ve Sivas Kongrelerinde, bu slogan “Tam Bağımsız Türkiye” şekline dönüştürülerek. İşin nazarı olanı halledilmiş ve yazılanlar, fiiliyata geçirilmeye başlanarak. Türk Yurdu, bu Emperyal Güçlerden temizlenmek için düğmeye basılmıştı.
26 Ağustos 1922, sabah saat altıda başlayan, Batılı Emperyal güçlere karşı yapılan Kurtuluş savaşı. 13 gün sürmüş ve Dokuz Eylülde Emperyal güçlerin uşaklığını yapan Yunan askerleri denize dökülerek. Son Türk Yurdu, bu Emperyal Güçlerden, temizlenmişti.
Bu yenilgi, Dünyada.
İlk ve tektir.
Aynı zamanda, Türk Ulusunun Mustafa Kemal önderliğinde, Emperyal Güçlere karşı verdiği tek savaştır.
Bu zafer.
Biz Kıbrıslı Türklerin, vatanımız olan bu Adada, tutunmamızın ve bu günlere gelmemizin esas nedeni. Bu, değil midir?
Bir düşünelim!
Ezkaza.
30 Ağustos. Türk Ulusu için, zafer değil de, hezimet olsa idi.
Bu Adada, bizim halimiz, nice olurdu?
Bunu, tahayyül etmek bile, insanı mahvediyor.
95 sene önce, bugün.
Hem, Türk Ulusunun kaderi tayin edildi.
Hem de, biz Kıbrıslı Türkler olarak, bu Adada, bir Devlet kurmuşsak ve özgür olarak havayı teneffüs ediyorsak.
Bunu, bu zaferin kazanılmasında öncülük yapmış, Mustafa Kemal ve O’nun arkasında, top yekûn, yer almış Türk Ulusuna borçluyuz.
İşte, 95 sene önce bugün.
Aynı zamanda, bu Adada kökleşmemizin de, temelleri atılmış oldu.
Sn. Cumhurbaşkanımız, karşı tarafın olumsuzlukları nedeni ile “ yan yana iki çatıdan “ bahsetmiş.
Sn. Akıncı, beni bağışlasın.
Kendilerine, bir katkıda bulunmak istiyorum.
“Yan yana, iki Egemen çatı denirse.” Kıyamet mi kopar?
Gidilen köyün minareleri, bu değil mi?
Değerli okurlar.
Bize, bu Adada hayat bulduran, 30 Ağustos Zafer Bayramı ile Mübarek Kurban Bayramınızı yürekten kutlar.
Nice nice, Bayramlar dilerim.
( Tatilde olacağımdan. Yazılarıma, bir müddet ara veriyorum.)