Sn Baybars’ın imar planı çalışmalarının sonuna geldik. Sn Tatar resmi gazetede yayımlamayacağını duyurdu.
Olması gereken de buydu. Büyük bir felaketten dönüldü . Eğer yayımlama için direktif verseydi kendi de imar konusunda bir sorumluluk altına girecekti .
Öyle yapmadı . Doğru olanı yaptı . Eğer sn Tatar onaylasaydı, orada mağdur olan vatandaşa hazine nasıl milyonlarca sterlin mağduriyetten dolayı para ödeyecekti ? Tarım arazilerinin durumu ne olacaktı. Tarımsal konularda dibe vuracaktık . Hele ki turizm arazilerinin nasıl patates tarlasına döndüğüne hep beraber şahit olacaktık.
Neyse korkulan olmadı . Şimdi bu planın bu noktaya gelmesinde sorumlu olanlar bulundukları koltukları bırakacaklar mı?
Bence bırakmazlar . Lakin biz yine soralım . Adet yerini bulsun.
İmar konusunda yazılar da “mention “yaptığım sn Baybars kadri bizi engellemiş Twitter üzerinden. Neden olduğunu anlamış değilim ...
Hakaret yok!
Küfür yok!
Eeee peki neden ?
Kendiyle aynı düşüncede olmadığımızdan dolayı engellemiş belli ki . Eleştirilmek ya da karşıt fikir de olmak sn bakanımıza ters gelmiş olacak ki engellemiş.
İsterdim ki ; bizlerle özgür şekilde konu hakkında konuşalım . Tartışalım. Yanlışa yanlış , doğruya doğru diyebilelim .
Üzüldüm . Sn bakanımızın bizleri engellemesine. Olsun hani derler ya allah can sağlığı versin . Ama “dialectic thinking” diyalektik düşünce olmadan fikirler nasıl ortaya çıkar? Hayatın tadı olur mu ? Olmaz .
Mesela Fenerbahçe ya da Galatasaray olmadan Galatasaray Fenerbahçe maçlarının ne anlamı olur ? Olmaz .
Öyleyse yeri geldiğinde eleştirileceksin, yeri geldiğinde tebrik edileceksin . Bu konuda başbakanımız sn tatar ı canı gönülden tebrik ederiz . Hem eleştirdik . Hem tebrik ettik . Sn Baybars ın yaptığı gibi bizleri engellemedi . Twitter da . Gördü. Biz halktan duyduklarımızı sn başbakan ve bakana aktarmaya çalıştık .
Neyse sonunda doğrusunu sn başbakanımız yaptı .
Geçen Habertürk yazarı sn Fatih Altaylı nın köşe yazısını okumuştum . Şöyle birşey gördüm. Sizlerle paylaşmak istedim .
NE ZAMAN ADAM OLURUZ?
Doğruları işimize gelenler ve gelmeyenler diye ayırmadığımız zaman.