23 Nisan , Kıbrıs Türk Halkı için çok önemli iki tarih .
Biri , özgürlük ve bağımsızlık uğruna , kendine örnek alarak , devleti kurma konusunda , uyguladığı yöntemler .
Diğeri ise , Rum’a ve AB’ne , aldatmacalarla , kandırılarak bilahare evet dediği Annan Planı .
Tabii , Annan Planına giden yol , 23 Nisan 2002 ‘de kapıların açılması ile mümkün olmuştu .
O zamanlar iş başına gelen AKP iktidarı , AB ve ABD ‘nin vaatlerine kanarak . Kıbrıs Türk Halkının yama yapılacağı ve can güvenliğinin olmayacağı bir cendere içerisine konulmak istenmişti .
Yüzlerce sayfalık bir planı , Kıbrıs Türk Halkının okuyup anlamasına dahi fırsat verilmeyerek ve gerçekleşmeyecek bir çok vaatte bulunarak . Halkın iradesi fesada uğratılarak , Kuzeyde evet çıkması sağlanmış . Papatopulos’un hayır kampanyası ile güneyde hayır çıkmıştı .
Halbuki verilen sözlerde , Kuzey “evet” Güney “hayır” derse . Kuzey , birliğe alınacak , güney alınmayacaktı .
Fakat , verilen sözler tutulmayarak , tam tersi olmuş ve Güney birliğe alınmış , Kuzey alınmamıştı .
23 Nisanda , kapıların açılması , kuzeyde evet çıkması için , çok büyük bir propagandaya dönüşerek , sağlanmıştı .
Tabii , havuzlu villalar ve diğer vaatlerine girmek istemiyorum . O , başlı başına , başka bir başlık altında irdelenebilir .
Kapıların açılması , ileride iki ülkenin birleşmesi umutlarını da beraberinde getirmişti .
Fakat görülmüştür ki , gerek , Sn. Talat ve gerekse Sn. Akıncı , müzakerelerden, karşı unsurun maksimalist tutum ve davranışları sonucu hayal kırıklığına uğramışlardır .
Tabii bu , müzakerelere umut bağlayan kesimleri de ayni umutsuzluğa itmiştir.
Son müzakere olan , 2007 ‘de ise , şimdi iş başına gelen 2’ci Nikos masayı devirerek , Federasyon görüşmelerine son noktayı koymuştu .
Şimdi ayni noktadan başlamak için çırpınıyor .
Kuşu , kafesten uçurdu .
Ara ki yakalayabilesin .
“Vatanı birleştirecekmiş .”
Adamlar , yedeklerine aldıkları batılı dostları ile birlikte , vaktiyle bu adayı bölmek için ellerinden geleni ardına koymadılar .
11 yıl , Kıbrıs Türk Halkını , gettolarda , ada toprağının % 3‘ünde yaşam mücadelesi vermeye mecbur ettiklerini unutmuş gibi “vatanı bütünleştirme “ söylemlerini devam ettirmektedirler .
Adanın bölünmemesi için 1974‘ de önerilen Kantonal Federasyonu , reddetmekle , adanın bölünmesine yeşil ışık yaktılar .
Onlara göre birleşme , Kıbrıs Türk Halkının , teslimiyeti demek .
Ancak , yarım kalmış emelleri olan Akritas Planını uygulama alanı bulabilirler .
23 Nisan 2002 , güneyin ve batının ne mal olduklarının ilk kilometre taşlarından biri olsa gerek .
23 Nisan , Türk Ulusu gibi nasıl sonsuza kadar yaşayacaksa , Kıbrıs Türk Halkı tarafından da yaşatılacaktır .
23 Nisan 1920 , Kıbrıs Türk Halkı için bir milattır .
Kıbrıs Türk Halkına , umut olmuş , özgürlük ve bağımsızlığa giden yolda sönmeyen ışık görevi yapmıştır .
TBMM Hükümetinin kazandığı zaferlerle de bu umut daha da artarak , özgürlük ve bağımsızlık yolunda şaşmaz bir rehber olmuştur .
Kıbrıs Türk Halkı , Büyük Türk Ulusu gibi 103 yıldan beri , bu günü törenlerle kutlamakta ve sonsuza kadar da kutlamaya azimkardır .
23 Nisan 2002’yi , unutmuştur .
Çünkü bunun getirdikleri , Kıbrıs Türk Halkına güven vermemiş . Annan Planı ile aldatılmış duygusu içerisine girmiştir .
Biri , umutların gerçekleşmesini sağladı .
Diğeri ise , umutları yıkarak , AB ‘nin ve batının ne menem şeyler olduklarını bir kez daha ortaya çıkarmıştır .
Biri törenlerle kutlanır .
Diğerinden ise bahis dahi edilmez .