İçimizdeki sevgi Dünyamızı iyileştirdiği gibi, umutlarımızı tazeler. güzellikleri kucukladığımız anlarda ve kendi coğrafyalarımızdan çok farklı kilometrelerce uzaklıklarda yaşayan insanların hayatlarını yerinde görmek yaşamak, yaşayarak, öğrenmek bilgilenmek, bir başka gururlandırır insanı. İçine kocaman bir huzur dolar. Uçak 14. saat bir yolculuktan sonra Küba'nın başkenti Havana'ya indi. Her tarafta gülen yüzler. Samimi içten insanlar. Hayallerimin ve araştırmalarımın dışında çok farklı bir KÜBA.
1898 de biten İspanya Amerika savaşına kadar İspanya'nın bir toprağı olarak kaldı. 1902 de Birleşik devletler'den resmi bağımsızlık kazandı. Küba., rehberin anlattığı gibi onbirmilyon insanın coğrafyası, yani evidir. Küba'daki yaşam, çok zor olmasına rağmen insanları çok mutlu, güler yüzlü sevgi yüklü. Daracık sokaklar, eski çok eski evler, eski eşyalar , devletin yüzde 40. Yapmış olduğu yardımlarla ayakta durabilen bir halk. Su kaynakları çok güçlü olmasına rağmen bir çok yerlerde su akmıyor. Lavobalar, Tuvalet, tuvaletlerde, kağıt yok. Kapıda bekleyen yardımcılar, para karşılığında herkesin eline bir parça kağıt verirler. Oteller hariç. Para dolar ağırlıklı. Ara sokaklarda ve meydanlardaki halk gelen turistlerden sakız, sabun, parfüm veya para isterler. 1. dolar bile, onlar için inanılmaz kıymetlidir. Birde kalem defter isterler. Okumak onlar için çok önemli. Her yerde Amerikan klasik, çok renkli arabalar. Yemek yerken, gezerken her adım başı müzik, dans Birbirinden kıymetli sanatçılar. Kendinizi Bir mutluluk rüzgarının içinde buluyorsunuz.
Yemekleri tavuk, pilav tatlı patates, siyah fasulye çok az salata, ekmek serçe parmağınız kadar küçük bir dilim. Tatlı küçücük bir kapta hindistanlı sütlaç. İçecekler bira, şarap, su veya tropikal içecek. Kısacası oldukça fakir bir coğrafya ama şikayet, kavga, gürürtü, önyargı yok. Herkes saygılı, dans eden birbirini kucaklayan öpen. Özellikle nöbet değişiminde birbirlerine sarılarak güzel dileklerde bulunurlar. Heryerde huzur, sevgi ve saygı. Kübalılar başta İspanyol kültürü olmak üzere Fransız Portekiz ve Afrika kültürünün karışımı bir kültüre sahiptir.
Bukadar fakir bir ülkede insanlar neden mutlu diye insanı çok düşündürür. Her yerde kuyruk. Devletin verdiği yardımlarla ayakta duran bir halk. Bu nasıl olur. Rengarenk Arabalar,Tarihi binalar, yollar, caddeler dökülü durumda.
Akan nehir suları sokakları kirli. Gezdiğimiz kırsal köyler, daha da fakir, taşımacılık at arabaları, güçlü öküzlerle, ve çok eski araçlarla, yapılır, gördüklerimin karşısında benim içim sızlarken, tek göz evlerinde nasılda mutlular, güleryüzlüler. İklim dolayısı ile yakacak sorunları yok.
Küba yemyeşil. O ağaçlar çiçekler, tropikal meyvelerin tadına doyum olmaz. Puro, rom, kahve, ilaçta oldukça ünlü ve başarılı. Eğitim bedava okuma oranı yüzde doksandokuz. Herkes kürtürlü ve aydın. Ev sorunu yok. Kültürel yerleri gezerken, beni her gittiğim ülkede olduğu gibi Atatürk ün heykelini görmek yerinde fotoğraf çekmek oldukça etkiledi. Küba uğruna büyük savaşlar veren ERNESTO 'Che' müzesi oldukça albenili ve duygu yüklü. Her hediyelik eşyada, her sokak ve mekanlarda, mutlaka Che nin resmi vardır. Kısacası Küba güzelliklerle yüklü. Çok farklı bir coğrafya, denizi, toprağı, bitkisi, insanı. Görülmeye değer. Bir zamanlar Fabrikaları ile ünlü Küba. şimdilerde o fabrikalar yıkık dökük. Küba insanı oldukça yaratıcı. Ama ne yazıkki Amerika buna izin vermiyor. Amerika baskısı olmasa mucizeler yaratırlar da...
Sizi Seviyorum...