Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Referandum Yasası ile Hayat Pahalılığı Alma Hakkı Yasası ile ilgili değişiklik tasarılarına karşı çıkan 32 sendika, genel grevi askıya aldı…
Hükümet ile varılan uzlaşma gereği Toplu İş Sözleşmesi’nde değişiklik içerek tasarının geri çekildiği açıklandı. Grev ve Referandum Yasası ile Hayat Pahalılığı Alma Hakkı Yasası'nın ise yılbaşından sonra sendikalar ile istişare edilerek yeniden görüşüleceği bildirildi.
Türkçede çok güzel bir deyim var. Battı balık yan gider…
Sözlük anlamı, “Umut kalmamış bir durumda ne olursa olsun diyerek yola çıkmak, sonuç değişmeyeceği için istediği şekilde davranmak” demektir…
Bizim durumda buna döndü.
Ülkede yaşanan problemler karşısında soruna değil çözüme odaklanmamız gerekir.
Enflasyon almış başını gidiyor. Patatesin fiyatın 100 liradan aşağı inmiyor, Allah’ın salatalığı 145 lira oldu.
Çarşıda pazarda iğneden ipliğe her şeye her gün zam geliyor.
Biz hala daha asgari ücrette güneyi yakaladık hatta geçtik diye övünüyoruz.
Peki güneyde enflasyon ne kadar, bizde ne kadar? Bunu karşılaştırıyor muyuz?
Ekonomin en temel kanunu artık kabul etmemiz gerekiyor.
Bir ülkeyi saran, toplumsal yaşamı alt üst eden en büyük kanser enflasyondur.
Bunu en önemli sebeplerinden biri de “wage inflation” yani maaş enflasyonudur. Buna domino etkisi de diyebiliriz. Maaşların artmasıyla birlikte enflasyon da artıyor. Enflasyon arttıkça maaşlar da artıyor. Kısaca tam bir kısır döngü yaşanıyor.
Oysa halkın en büyük şikayet hayat pahalılığıdır.
Ancak şu an izlenen politika bu hayat pahalılığını engelleyemez.
En iyi tedavi tedbirdir. Şu an ne yazık ki o tedavi uygulanmıyor.
Yaşanan onca krize rağmen ders alınmıyor.
Ekonominin düzelmesi için pastanın büyümesi gerekiyor. Ama bizim ülkemizin pastası her geçen gün küçülürken, maaşlar üretimin karşılığından bağımsız olarak giderek büyüyor.
Battı balık yan gider mantığıyla devam edersek bu ülkenin gideceği bir liman yoktur. Bizden söylemesi…